Αλευρόπιτα (από το site του κ.Η.Μαμαλάκη)
Πεινούσαμε το Σαββατόβραδο αλλά, με το ένα και το άλλο πού όρεξη για πολλά...θέλαμε κάτι απλό να μας "στηλώσει". Ο κ.Μαμαλάκης και η συνταγή της κας Κικίτσας εκ Μονοδενδρίου έδωσαν τη σεμνή και διακριτική λύση...Πρόκειται για ένα λιτό σνακ κι εύκολο στην προετοιμασία του, εξαιρετικά γρήγορο και χωρίς ιδιαιτερότητες στη γεύση. Γιαυτό και απαιτεί να δώσετε ιδιαίτερη βαρύτητα στην επιλογή της φέτας...να είναι έντονα πικάντικη ή βουτυράτη με έντονη γεύση...(Κοίτα ποιός μιλάει για φέτα, εγώ που απεχθάνομαι και τη μυρωδιά της!)
Αφού η λιχούδα cook έχει χάσει την όρεξή της με όσα τραγικά μας συμβαίνουν, ας αναρτήσω τις δικές μου (παραδοσιακές πάντα) μαγειρικές εμπειρίες.
Ανακατέψτε με το χέρι 3 χούφτες αλεύρι, 2 αυγά, 1 φλυτζάνι νερό κι αλατοπίπερο.
Θα έχετε ένα πυκνό χυλό τον οποίο θα στρώσετε σε "πολύ καλά λαδωμένο" ταψί. Από πάνω θα μπήξετε πολλά κυβάκια φρέσκο βούτυρο(μου βρισκόταν το Θυμέλη Μυτιλήνης, απίθανο!) και τέλος θα απλώσετε 200 γρ. φέτας τριμμένης με τα δάχτυλα. Το ψήνετε κι αν θέλετε ρίξτε προς το τέλος και λίγη ρίγανη, αν και δεν πρόσθεσε μεγάλη διαφορά στη γεύση της πίτας μου.
Απλό, ελαφρύ και μην φοβάστε, δεν κολλάει στο ταψί. Κάνει και για παιδική γεύση (αν και δεν ενθουσιαζόμαστε μάνα και γιος...)
Σχόλια
Ειδικά με σούπερ αλμυρή φέτα είναι τέλεια...
Καλή ιδέα για λύση της στιγμής
Γλαρένιες αγκαλιές
εχω κάμποσα ποστ μαζέψει με συνταγές...θα επανακάμψω σύντομα...
οσο για την αλευρόπιτα πολύ δελεαστική μου ακούγεται...μόνο το βούτυρο μου κάθεται κάπως...βαρύ...
φιλιά και καλημλερεςςςς
@Γλαρένια, η υφή της πίτας δεν είναι όπως του τηγανόψωμου, μάλλον προς κέικ πάει αλλά είναι λεπτή.
μόνο που έβαλα όλο το βούτυρο σε πυρεξ κρύο στους 200 β. να αρχίσει να τσιτσιρίζει...είχα ετοιμάσει το χυλό και τον εριξα από πάνω οπότε αμέσως σκληρυνε η βαση.στη συνεχεια όπως ειπε και η Μπετυ φετα και πιπερι,ραντισα και με λίγο ελαιόλαδο...δεμ κόλλησε και έγινε πολύ τραγανιστή η ζύμη...α..έριξα και μισή κούπα τραχανά!
;-)
Από χθες που είδα τη συνταγή, για ένα περίεργο λόγο...με έβαλε σε πειρασμό και με ώθησε σε πειραματισμούς.
΄Εχω πάντα στην κατάψυξη σε δόσεις, γέμιση για σπανακοτυρόπιττα. Μου είχε μείνει λοιπόν, ένα πολύ μικρό σακκουλάκι.
Το άδειασα στη συνταγή σου (όπως τη φράφεις) και πρόσθεσα και τυροκαυτερή....
Δε βαριέσαι είπα, όλα για όλα...
Δε μου λες τί βγήκε;
Μόλις ....τελείωσα το δεύτερο κομμάτι και σου γράφω.
Γλαρένιες αγκαλιές
με τυροκαυτερή;;;!!!...σλουουρπ!!!!
ακούγεται πρώτο...τη λατρεύω...μου έδωσες ωραία ιδεα για την επομενη φορά!
αλευρένιο φιλάκι :)
Ναι, έχεις δίκιο, προς ..κέϊκ η υφή του.
Τρέλα η τυροκαυτερή, να το δοκιμάσεις!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές