Ει ψιτ! ...κάτι σε τηγανίτα;!
Δεν ήταν πρόθεσή μου να αναρτήσω μαγειρικό ποστ ακόμη...Η αδελφούλα μου με εξανάγκασε που έχει εξαφανιστεί....Τι κουπί τραβάει δε γνωρίζω...Ίσως φταίει και η πεθερούλα της που "την έκανε" μ'ελαφρά πηδηματάκια και την άφησε στα πελάγη τα οικογενειακά...
Είπα λοιπόν, δε μπορεί, θα δει συνταγή και θα μπει! Η λιχούδα!
Η αμερικανικού τύπου τηγανίτα ήταν η αγαπημένη μου για πρωϊνό....Μέχρι που επινόησα μια απλούστατη "δική μου" αρωματική...
Τα συστατικά της: γάλα , αλεύρι (ένα μέρος φαρινάπ και δύο μέρη αλεύρι μαλακό) τόσο όσο να γίνει αρκετά πηχτός χυλός, μυτούλα αλατάκι, κουταλάκι ζάχαρη και κουταλάκι ξύσμα κίτρου Ανδρου(αυτό κάνει τη διαφορά).
Είπα λοιπόν, δε μπορεί, θα δει συνταγή και θα μπει! Η λιχούδα!
Η αμερικανικού τύπου τηγανίτα ήταν η αγαπημένη μου για πρωϊνό....Μέχρι που επινόησα μια απλούστατη "δική μου" αρωματική...
Τα συστατικά της: γάλα , αλεύρι (ένα μέρος φαρινάπ και δύο μέρη αλεύρι μαλακό) τόσο όσο να γίνει αρκετά πηχτός χυλός, μυτούλα αλατάκι, κουταλάκι ζάχαρη και κουταλάκι ξύσμα κίτρου Ανδρου(αυτό κάνει τη διαφορά).
Επίσης, αν δε μας αρέσει το ξύσμα, μπορούμε να ρίξουμε βανίλια και κανέλα στο μίγμα κι εννοείται πως υπάρχουν ένα σωρό λιχουδιές (σταφίδες, φρουτάκια, ψίχα φουντουκιού, σοκολατοσταγόνες...) που μπορούμε να προσθέσουμε.
Τρώμε με μέλι και ξαναφτιάχνουμε μέχρι να τις αηδιάσουμε εντελώς!
Σημ.: Όταν γίνεται παχύρευστος ο χυλός οι τηγανίτες παίρνουν ένα χαριτωμένο στρογγυλό σχήμα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια με το κουτάλι μας.
Σχόλια
"Τρώμε με μέλι και ξαναφτιάχνουμε μέχρι να τις αηδιάσουμε εντελώς!"
Αυτό ακριβώς συμβαίνει, οταν ξεκινήσουμε...
Γλαρένιες αγκαλιές
Για να δούμε όμως, θα την ξετρυπώσουμε την cook!
Λοιπόν αλεύρι, οποιοδήποτε πλην αυτών με διογκωτικά, περίπου ενα μιση φλυτζάνι ίσως και λίγο παραπάνω, νερό περίπου ένα κύπελο στο οποίο ρίχνουμε ξύδι μια δύο κουταλιές και λίγο αλάτι,ανακατεύουμε και προσθέτουμε στο νερό μια κουταλιά σόδα του φαρμακείου. Προσοχή φουσκώνει, αδειάζουμε το νερό με το αλάτι και τη σόδα στο αλεύρι και ανακατεύουμε να γίνει πυχτουλός χυλός, κάτι σαν κουρκούτι, αν χρειαστεί προσθέτουμε αλεύρι ή νερό σκέτο αναλόγως. Περιμένουμε ένα δύο λεπτά και ρίχνουμε κουταλιές σε καφτό ωραίο λαδάκι της πατρίδας μας,(εμένα δεν μου αρέσουν τα καλαμποκοσογιοσουσαμόλαδα, εσείς αν θέλετε τα χρησιμοποιείτε) μόλις ροδίσουν και από τις δύο μεριές τα βγάζουμε και τα ακουμπάμε σε χαρτί κουζίνας να αποροφήσει το επι πλέον λάδι. Τρώγονται θαυμάσια με πετιμέζι και κανέλλα ή αν δεν έχετε με μέλι και κανέλλα. Καλή όρεξη. Ξέρετε να φτιάνετε πετιμέζι; Αν όχι την επόμεν φορά θα σας δώσω τη συνταγή.
φιλιά πολλά
ΕΚΤ Ελένη
από που ακριβώς είναι ο μπαμπάς σου;Ζαχαρω;
φιλια γλυκά...
mama...
ευχαριστω για την ευχη...η αρχή της σχολικής χρονιάς πολύ...βαρια μας έπεσε...:)
ελένη
α!συνταγή της γιαγιας απο το 1905 σε μια... ενωση αμερικανικής και ελληνικής γεύσης...και πετιμέζι..που δεν εχω ιδεα πώς γίνεται....μα εσυ καλή μου είσαι θησαυρός μαγειρικής!...τι θα έλεγες να κάνεις εσύ το ποστ για το πετιμέζι;
Ελένη, δεν θα χρονοτριβήσω, με την πρώτη ευκαιρία θα εκτελέσω τη συνταγή της γιαγιάς σου, μιας και μου βρίσκεται και πετιμέζι...κάνε εσύ το ποστ με φωτό σχετική, συνεννοήσου με την cook για το πώς...
@ cook the book H E L P !!!! Πως θα κάνω το Ποστ;
ΕΚΤ Ελένη
Μπράβο κορίτσια:))
φιλια :)
την εκανες την τηγανίτα???
καλημερουδια :))