Eιχα ανεβάσει μερικές απο φωτιά του Ιουνίου φέτος, στο άλλο μου μπλογκ το μικρό Βότσαλο και διαπίστωσα οτι ειναι δύσκολο να εκφράσεις κάτι, να γράψεις κατι καλό πάνω σε τέτοιο θεαμα, σε τέτοιες φωτογραφίες ! Τι να πεις ; Aυτο το θέαμα είναι ο θάνατος. Μια πνοή ζωής νεκρή. Οχι άλλο, ποτέ πια πυρκαγιές !
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
@artou δυστυχώς καλή μου artou αυτή είναι η μόνη ελπίδα...και αυτό που με πονά επίσης...γιατί εγώ δεν πρόκειται να τα ξαναδώ...
@if...igeneia καλώς ήρθες από εδώ :) σκέφτομαι οτι αυτό θα είναι το τελευταίο μου ποστ για τις φωτιές...μακάρι να σταματούσαν έτσι απλά κι αυτές...
@crazy tourists καλοί μου τρελλοτουρίστες,αυτό είναι ένα κομμάτι που έχω συνδέσει με τα παιδικά μου χρόνια...και όχι μόνο...κάθε φορά που επιστρέφαμε στα πατρια, περνούσαμε από τον Καιάφα και νοιώθαμε απερίγραπτη ευχαριστηση περνώντας μέσα απο τον πευκόφυτο δρόμο,διακρίνοντας στο βάθος και τη θαλασσα...ανασαίναμε αρμύρα και πεύκο-βλέπαμε μπλε και πρασινο...για μένα αυτό είναι καλοκαίρι,το σπίτι μου,η χώρα μου...
@tzonakos όπως ακριβώς το λες...ο θανατος αυτοπροσώπως...τον αντικρύζεις,τον νοιώθεις,τον ανασαίνεις... και ναι...σχόλια δεν σου βγαίνουν με τίποτα,γιατί οι λέξεις είναι αδύνατον να αγγιξουν το συναισθημα που έχεις...οποιος έχει κανει διαδρομές μέσα σε μέρη που καίγονται και καπνίζουν μπορεί να το καταλαβει πολυ καλά Το Βότσαλο κατα τ'άλλα είναι ένα πολύ όμορφο μπλογκ :)
Ερχόμουνα να σου πω ένα ευχάριστο κι' έπεσα πάνω στην εικόνα που δεν ήθελα ν΄αντικρύσω.... Αυτός είναι ο λόγος που δεν είμαι φέτος εκεί όπως και κάθε χρόνο τέτοια εποχή... Πάω στο προηγούμενο ποστ...
Για εδώ Γλαρένιο δάκρυ
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
γλαρενια μου μόνο οι αναμνήσεις μας εμειναν...το μονο κομμάτι που έμεινε ανέπαφο είναι η διαδρομή Κρέστενα-Σαμικό...
Κάθε φορά που έκανα την διαδρομή Πύργου-Κυπαρισσίας, έλεγα πάντα (αφού είχα γίνει βαρετός) πόσο απολάμβανα την διαδρομή. Δεν ξέρω τι θα νοιώσω την επόμενη φορά... Μου έκανε εντύπωση εφέτος ότι δεξιά και αριστερά του δρόμου μετά το Γιαννιτσοχώρι κάθε 20-30 μέτρα υπήρχαν σακούλες σκουπιδιών που υπέθεσα ότι ήταν από την καθαριότητα του δρόμου. Μετά από μια εβδομάδα οι σακούλες ήταν ακόμη εκεί! Κανένας δεν τις είχε μαζέψει, από μόνες τους ήταν εν δυνάμει βόμβες μολότοφ. Μετά από δύο ημέρες έγινε το κακό. Το θυμήθηκα όταν άκουσα ότι εμφανιζόντουσαν εστίες δίπλα στο δρόμο. Κρίμα... Προσωπική ερώτηση: Τον μπαμπά σου τον λένε Όθωνα?
Ξαναδάκρυσα σήμερα...κι' ο κόμπος στο λαιμό.... Γμτ..... Και για να ξεφύγουμε λίγο...το στέκι μας...η ψησταριά του Ντούφα..αυτή δε θα καιγόταν με τίποτε, σε τόση άπλα που βρίσκεται..
@kollas...Και πού τον ξέρεις εσύ τον Όθωνα! Βέβαια, λίγο δύσκολο να μην τον ξέρει κανείς στα μέρη μας, η χάρη του ήταν γνωστή και στο Γιαννιτσοχώρι...τον περιμέναν σα θεό το μεσημέρι να τους φέρει τον "τύπο"...αφού πρώτα του άδειαζαν ένα μπουκάλι νερό στο κεφάλι λόγω ζέστης!!
Ο παπούς μου είχε το τσαγκάρικό του στην πάνω πόλη κάτω από το σπίτι του και ο αδελφός του ο Παναγιώτης έχει βαφτίσει την θεία μου την Θεώνη! Μικρός που είναι ο κόσμος...
Ο Όθωνας δεν έχει αδελφό Παναγιώτη, τον πατέρα του τον έλεγαν έτσι, μήπως πρόκειται για τον "άλλον" Όθωνα της επάνω πόλης;(υπήρχε κι άλλος απ'ότι ξέρω).
Μάλλον εγώ έκανα λάθος. Τώρα που το λες, ο πατέρας του πρέπει να ήταν. Ρώτησα τη μητέρα μου το καλοκαίρι, αλλά μέχρι τώρα τα ...ξέχασα! Είμαι και μεγάλο παλλικάρι!
Έχουμε ένα σπίτι και κάθε καλοκαίρι πηγαίνουμε τουλάχιστον μια εβδομάδα. Οι γονεις μου μένουν Πύργο, αλλά η μητέρα μου δεν χάνει ευκαιρία να είναι εκεί ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Αλλάζει η ψυχολογία της. Το μόνο πρόβλημα είναι η θάλασσα που ανάλογα το πως φυσά είναι απαράδεκτη. Μάθαμε πως αποφασίστηκε που θα φτειαχτεί ο βιολογικός καθαρισμός και το περιμένουμε με χαρά. Αν θυμάσαι σε είχα συναντήσει στο blog της Ιουστίνης και είναι πολύ ευχάριστο όλο αυτό.
Πράγματι, ευχάριστο...μόνο θα κάνω μία διευκρίνηση γιατί οι περισσότεροι μπερδεύονται, εδώ γράφουμε δύο η betty και η (αδελφή της)cook (Αναστασία)με τη δεύτερη σίγουρα συναντηθήκατε στης Ιουστίνης...άμα σε πάρει χαμπάρι η cook θα τα πείτε. Εγώ τυχαίνει αυτές τις ώρες να είμαι συνέχεια στο pc λόγω Γραφείου...περνά η ώρα όταν δεν υπάρχει δουλειά!
χα,χα,χα και εμείς σήμερα πάμε σε άλλο κτίριο, γίνεται χαμός με τις κούτες, σε λίγο θα κλείσουμε και τα pc, οπότε είναι η πρώτη φορά που έχω ελεύθερο χρόνο! Με την cook είχαμε ανταλλάξει κάποια ονόματα και ...ρωτώντας τη μαμά μαθαίνεις. Σας χαιρετώ και τις δύο.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
@γλαρενια φαντάζομαι οτι ο Ντούφας είναι η ψησταριά πάνω στο δρόμο;...μου έκανε εντυπωση που ενώ όλα γυρω ηταν καμενα...η ψησταρια αθικτη...οι καρεκλες στη σειρά σα να περίμεναν τους πελάτες...
@kollas γεια σου Θύμιο!...θυμάμαι σωστά; καλώς ήρθες από εδώ....και βέβαια σε θυμάμαι από την Ιουστίνη...ρώτησα τον πατέρα μου(ο Όθωνας βεβαίως!) και τον θυμάται τον παππού σου...μη μου πεις οτι είμαστε και...κουμπάροι :)) για την παραλία στην Κυπ/σια έχεις δίκιο...αν δεν υπάρξει βιολογικός καθαρισμός πάει....άσε που έχει πια χάσει αυτή τη μοναδική αμμουδια που θυμάμαι από τα μαθητικά μου χρόνια...και ναι...στις καιρικές μεταβολές σηκώνει αμέσως κύμα... να τα λέμε λοιπόν σαν κοντοχωριανοί...είναι κι άλλη πατριωτισα εδώ....η crazy tourist 2!
Όσο για τους πελάτες θα έρθουν και να είσαι σίγουρη, δυστυχώς με άλλες συνθήκες, ίσως μεταξύ γκολφ και σπα...ίσως θα πρέπει να κυκλοφορήσει περισσότερο αυτό που σου έστειλα. Δύσκολο το βλέπω ένας πρώην καμένος αγρότης να πει όχι στα καυτά ευρώ που θα του κουνήσουν στη μούρη οι ξένοι" επενδυτές" που πολύ αγαπούν την Ελλάδα και θέλουν την "ανάπτυξη"...
Ναι, είναι γεγονός ότι είμαστε κουμπάροι ...λίγο μακρινοί βέβαια, άλλωστε έχεις τις πηγές να το διασταυρώσεις. Έχω λίγο μπερδευτεί τοπολογικά, η μια Αγρίνιο η άλλη Κυπαρισσία? Θα τα μάθω. Λογικά πρέπει να είμαστε ίδιες ηλικίες. Θυμάμαι ότι η γυναίκα μου αγόρασε ένα βιβλίο με συνταγές πριν 2 χρόνια από το βιβλιοπωλείο σας? (το όνομά σας είχε) από το σύλλογο συναικών του Ζευγολατιού. Το έχει λατρέψει, όπως θα λατρέψει και το blog σας. Είμαι ενθουσιασμένος!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
....εγώ να δεις! :) ....καθισε τώρα να τα ξεμπερδέψουμε λίγο!...εγώ(η cook-Aναστασία) μένω Αγρίνιο...η Μπέτυ είναι Αθήνα..συναντιόμαστε όμως στην Κυπαρισσία!... το μαγαζί τώρα...το δικό μας υπήρχε στην Κυπ/σία(ως βιβιοπωλειο και κεντρο τυπου) έως και το 1999,τώρα υπάρχει μόνο του ξάδερφου :)...με το ιδιο επώνυμο... είδες συμπτωση, Καϊάφας το ποστ...Καγιάφα η υποφαινόμενη :)) ηλικία;....40+1!...από κοντά και η Μπέτυ :) έμεινε τίποτα μπερδεμενο;;; :)) ελπίζω να τα πουμε και με τη γυναίκα σου!...έχεις κι εναν γιοκα αν θυμάμαι από τα ποστ στης Ιουστίνης;
Νομίζω ότι η κατάσταση ξεκαθαρίστηκε! Οι γονείς μου μένουν Πύργο, εμείς Αθήνα και η μητέρα μου όλο το καλοκαίρι Κυπαρισσία. Όλα μου τα παιδικά καλοκαίρια τα πέρασα εκεί (ααα, πήγα και νήπιο εκεί κάτω από το γήπεδο πριν από 44 χρόνια!), χαζεύοντας και αγοράζοντας περιοδικά από το βιβλιοπωλείο σας, Μπλέκ, Μίκυ, Σεραφίνο, Δυναμικό Αγόρι, Μικρό Αρχηγό και όλα με την παρέα του Τζιμ Άνταμς! και ρίχνοντας λοξές ματιές σε κανένα πονηρό περιοδικό...(επίσης μάσκες, βατραχοπέδιλα, βάρκα!) Η μόνη επαφή με Αγρίνιο είναι όταν πάμε Κέρκυρα (καταγωγή πεθερού) που περνάμε από τον πιο βαρετό δρόμο (συγνώμη αλλά έτσι τον έχουμε χαρακτηρίσει!) έξω από την πόλη σας. Με την Ιουστίνη έχουμε μια πολύ παλιά φιλία και κρατάω το kollase.blogspot σαν σημείο επαφής μαζί της, με φωτογραφίες και νέα. Εκεί έχω και τα δύο αστεράκια μου, ένα κοριτσάκι(7) και ένα αγοράκι (3), αν θες μπορείς να δεις. Σίγουρα κάποιο καλοκαίρι θα τα πούμε από κοντά. Καλή εβδομάδα.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Θύμιο Για κοίτα που σίγουρα κάποια στιγμή έχουμε συναντηθεί...μέχρι το 1999 ζούσα Κυπ/σία,το πατρικό μου είναι ακριβώς απέναντι απο το Δημ.σχολείο στην κάτω πόλη και βέβαια ήμουν συνέχεια στο μαγαζί...ειδικά στα μαθητικά μου χρόνια που με το ζόρι μας έσερνε εκεί ο Όθωνας...χμμμ ώστε ήσουν κι εσύ ένα από εκείνα τα αγοράκια που πολύ αγαπούσαν αυτά τα πονηρά περιοδικά...μήπως υπήρχε και κανένας αρσενικός που δεν τα βλεφάριαζε δηλαδή.... :) το μπλογκ σου το επισκέφτηκα όπως θα ειδες ...τα πιτσιρίκια σου είναι γλύκες και ελπίζω κάποτε να τα πούμε και από κοντά στα πάτρια :)
Σχόλια
CrazyTourist2
Τι να πεις ;
Aυτο το θέαμα είναι ο θάνατος.
Μια πνοή ζωής νεκρή.
Οχι άλλο, ποτέ πια πυρκαγιές !
δυστυχώς καλή μου artou αυτή είναι η μόνη ελπίδα...και αυτό που με πονά επίσης...γιατί εγώ δεν πρόκειται να τα ξαναδώ...
@if...igeneia
καλώς ήρθες από εδώ :)
σκέφτομαι οτι αυτό θα είναι το τελευταίο μου ποστ για τις φωτιές...μακάρι να σταματούσαν έτσι απλά κι αυτές...
@crazy tourists
καλοί μου τρελλοτουρίστες,αυτό είναι ένα κομμάτι που έχω συνδέσει με τα παιδικά μου χρόνια...και όχι μόνο...κάθε φορά που επιστρέφαμε στα πατρια, περνούσαμε από τον Καιάφα και νοιώθαμε απερίγραπτη ευχαριστηση περνώντας μέσα απο τον πευκόφυτο δρόμο,διακρίνοντας στο βάθος και τη θαλασσα...ανασαίναμε αρμύρα και πεύκο-βλέπαμε μπλε και πρασινο...για μένα αυτό είναι καλοκαίρι,το σπίτι μου,η χώρα μου...
@tzonakos
όπως ακριβώς το λες...ο θανατος αυτοπροσώπως...τον αντικρύζεις,τον νοιώθεις,τον ανασαίνεις...
και ναι...σχόλια δεν σου βγαίνουν με τίποτα,γιατί οι λέξεις είναι αδύνατον να αγγιξουν το συναισθημα που έχεις...οποιος έχει κανει διαδρομές μέσα σε μέρη που καίγονται και καπνίζουν μπορεί να το καταλαβει πολυ καλά
Το Βότσαλο κατα τ'άλλα είναι ένα πολύ όμορφο μπλογκ :)
Αυτός είναι ο λόγος που δεν είμαι φέτος εκεί όπως και κάθε χρόνο τέτοια εποχή...
Πάω στο προηγούμενο ποστ...
Για εδώ Γλαρένιο δάκρυ
μόνο οι αναμνήσεις μας εμειναν...το μονο κομμάτι που έμεινε ανέπαφο είναι η διαδρομή Κρέστενα-Σαμικό...
Προσωπική ερώτηση: Τον μπαμπά σου τον λένε Όθωνα?
Γμτ.....
Και για να ξεφύγουμε λίγο...το στέκι μας...η ψησταριά του Ντούφα..αυτή δε θα καιγόταν με τίποτε, σε τόση άπλα που βρίσκεται..
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Αν θυμάσαι σε είχα συναντήσει στο blog της Ιουστίνης και είναι πολύ ευχάριστο όλο αυτό.
Σας χαιρετώ και τις δύο.
φαντάζομαι οτι ο Ντούφας είναι η ψησταριά πάνω στο δρόμο;...μου έκανε εντυπωση που ενώ όλα γυρω ηταν καμενα...η ψησταρια αθικτη...οι καρεκλες στη σειρά σα να περίμεναν τους πελάτες...
@kollas
γεια σου Θύμιο!...θυμάμαι σωστά;
καλώς ήρθες από εδώ....και βέβαια σε θυμάμαι από την Ιουστίνη...ρώτησα τον πατέρα μου(ο Όθωνας βεβαίως!) και τον θυμάται τον παππού σου...μη μου πεις οτι είμαστε και...κουμπάροι :))
για την παραλία στην Κυπ/σια έχεις δίκιο...αν δεν υπάρξει βιολογικός καθαρισμός πάει....άσε που έχει πια χάσει αυτή τη μοναδική αμμουδια που θυμάμαι από τα μαθητικά μου χρόνια...και ναι...στις καιρικές μεταβολές σηκώνει αμέσως κύμα...
να τα λέμε λοιπόν σαν κοντοχωριανοί...είναι κι άλλη πατριωτισα εδώ....η crazy tourist 2!
Είμαι ενθουσιασμένος!
....καθισε τώρα να τα ξεμπερδέψουμε λίγο!...εγώ(η cook-Aναστασία) μένω Αγρίνιο...η Μπέτυ είναι Αθήνα..συναντιόμαστε όμως στην Κυπαρισσία!...
το μαγαζί τώρα...το δικό μας υπήρχε στην Κυπ/σία(ως βιβιοπωλειο και κεντρο τυπου) έως και το 1999,τώρα υπάρχει μόνο του ξάδερφου :)...με το ιδιο επώνυμο...
είδες συμπτωση, Καϊάφας το ποστ...Καγιάφα η υποφαινόμενη :))
ηλικία;....40+1!...από κοντά και η Μπέτυ :)
έμεινε τίποτα μπερδεμενο;;; :))
ελπίζω να τα πουμε και με τη γυναίκα σου!...έχεις κι εναν γιοκα αν θυμάμαι από τα ποστ στης Ιουστίνης;
Οι γονείς μου μένουν Πύργο, εμείς Αθήνα και η μητέρα μου όλο το καλοκαίρι Κυπαρισσία. Όλα μου τα παιδικά καλοκαίρια τα πέρασα εκεί (ααα, πήγα και νήπιο εκεί κάτω από το γήπεδο πριν από 44 χρόνια!), χαζεύοντας και αγοράζοντας περιοδικά από το βιβλιοπωλείο σας, Μπλέκ, Μίκυ, Σεραφίνο, Δυναμικό Αγόρι, Μικρό Αρχηγό και όλα με την παρέα του Τζιμ Άνταμς! και ρίχνοντας λοξές ματιές σε κανένα πονηρό περιοδικό...(επίσης μάσκες, βατραχοπέδιλα, βάρκα!)
Η μόνη επαφή με Αγρίνιο είναι όταν πάμε Κέρκυρα (καταγωγή πεθερού) που περνάμε από τον πιο βαρετό δρόμο (συγνώμη αλλά έτσι τον έχουμε χαρακτηρίσει!) έξω από την πόλη σας.
Με την Ιουστίνη έχουμε μια πολύ παλιά φιλία και κρατάω το kollase.blogspot σαν σημείο επαφής μαζί της, με φωτογραφίες και νέα. Εκεί έχω και τα δύο αστεράκια μου, ένα κοριτσάκι(7) και ένα αγοράκι (3), αν θες μπορείς να δεις.
Σίγουρα κάποιο καλοκαίρι θα τα πούμε από κοντά.
Καλή εβδομάδα.
Για κοίτα που σίγουρα κάποια στιγμή έχουμε συναντηθεί...μέχρι το 1999 ζούσα Κυπ/σία,το πατρικό μου είναι ακριβώς απέναντι απο το Δημ.σχολείο στην κάτω πόλη και βέβαια ήμουν συνέχεια στο μαγαζί...ειδικά στα μαθητικά μου χρόνια που με το ζόρι μας έσερνε εκεί ο Όθωνας...χμμμ ώστε ήσουν κι εσύ ένα από εκείνα τα αγοράκια που πολύ αγαπούσαν αυτά τα πονηρά περιοδικά...μήπως υπήρχε και κανένας αρσενικός που δεν τα βλεφάριαζε δηλαδή.... :)
το μπλογκ σου το επισκέφτηκα όπως θα ειδες ...τα πιτσιρίκια σου είναι γλύκες και ελπίζω κάποτε να τα πούμε και από κοντά στα πάτρια :)