Περί ορέξεως...κολοκυθομαγειρέματα..
Είχα πει να μη σας φορτωθώ πάλι με συνταγές, να γίνει ένα μικρό διάλειμμα, να μη .. «νταμαχιάσετε» που λένε στον τόπο μας.. Ελπίζω να ξέρετε τι σημαίνει «νταμαχιάζω», αν όχι σας πληροφορώ ότι σημαίνει ότι και το «ιμάμ μπαϊλντί» σκάω στο φαί.
Τις καλές προθέσεις μου όμως ανέτρεψε η μικρότερη κόρη μου, η Ειρήνη, που είναι και η γευσιγνώστις της οικογένειας, απαιτώντας να φάμε την Κυριακή που μας πέρασε «κολοκυθόπιτα» γιατί λέει στις 31 Οκτωβρίου οι «Φράγκοι» γιορτάζουν τους « Άγιους Πάντες» και το Halloween. Ξέρετε τη γιορτή που τα πνεύματα επικοινωνούν με τον επάνω κόσμο, συμβαίνουν περίεργα πράγματα κλπ. Για όσους ενδιαφέρονται ας δουν το σχετικό άρθρο στο Wikipedia. Τέλος πάντων μια και είναι η εποχή που βγαίνουν οι ωραίες κόκκινες κολοκύθες υπεχώρησα και έγινε η κολοκυθόπιτα. Επειδή όμως μου είχε μείνει και υπόλοιπο υλικό έκανα και το Pumpkin bread που τη συνταγή του βρήκα στο MSN, αλλά και σε ένα αγγλόφωνο βιβλίο με συνταγές που έχω. Γι αυτό και δεν θα σας δώσω συνταγή απλώς έβαλα τη φωτογραφία που την αφιερώνω, για ευνόητους λόγους , στο φίλο Marconi.
Λοιπόν
Κολοκυθόπιτα αλμυρή
Υλικά
½ κόκκινη κολοκύθα
2 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα ( εγώ τα κόβω στο χέρι, όπως σας έχω πει)
Φέτα τριμμένη περίπου 300 γρ.
Μαϊντανό ψιλοκομμένο, ½ ματσάκι
2 αυγά
Ελάχιστο ρύζι καρολίνα ή γλασσέ, περίπου μισό φλιτζανάκι του καφέ για να πιεί τα υγρά
Αλάτι πιπέρι
1 πακέτο φύλλο ζύμης για πίτες , καλύτερα το φρέσκο, αν δε βρείτε ότι σας αρέσει.
Λαδάκι μπόλικο κατά βούλησιν
Προετοιμασία
Την προηγούμενη μέρα καθαρίζετε καλά την κολοκύθα αφαιρώντας την εξωτερική φλούδα. Η διαδικασία είναι λίγο δύσκολη, θέλει να έχετε προηγουμένως καθαρίσει με ένα κουτάλι, αν έχετε μάλιστα από αυτά που έχουν δοντάκια καλύτερα, το εσωτερικό για να φύγουν τα σπόρια και οι πολλές ίνες, στη συνέχεια κόβετε την κολοκύθα με ένα καλά κοφτερό μαχαίρι, το μαχαίρι του σεφ είναι ότι πρέπει, σε μικρότερα κομμάτια μεγέθους παλάμης και αφαιρείτε με το ίδιο μαχαίρι τη σκληρή εξωτερική φλούδα. Αν βρείτε κάποιον να κάνει τη δουλειά αυτή για σας, τον άντρα σας π.χ. λέγοντας ότι τα χέρια σας είναι αδύνατα και υπάρχει κίνδυνος να σφαχτείτε, τόσο το καλύτερο. Εγώ πάντως αυτό συνιστώ. Την κομμένη πλέον κολοκύθα βράζετε για λίγο στον ατμό μέχρι να μαλακώσει και χωρίς να τη βγάλετε από το καλαθάκι του ατμού, αν γίνεται, ή βάζοντάς τη σε ένα σουρωτήρι, τη ζουπάτε καλά καλά να γίνει σαν χοντρός πουρές. Την αφήνετε να στραγγίξει όλη τη νύχτα.
Κυρίως διαδικασία
Την επομένη χτυπάτε τα αυγά ομελέτα, ρίχνετε τη φέτα τριμμένη, το αλάτι το πιπέρι, το ρυζάκι το μαϊντανό, την κολοκύθα και το κρεμμύδι που θα έχετε προηγουμένως μαράνει με λίγο λάδι, προσθέτετε και λίγο ακόμη λαδάκι . Στο μεταξύ έχετε στρώσει σε ένα παραλληλόγραμμο ταψί που θα έχετε προηγουμένως λαδώσει, τέσσερα από τα φύλλα, καλά λαδωμένα με πινέλο μεταξύ τους, αδειάζετε το μείγμα στο ταψάκι, γυρίζετε τις άκρες που περισσεύουν προς τα μέσα, αλείφοντας τες πάλι με λαδάκι και στρώνετε και τα υπόλοιπα φύλλα, λαδώνοντας τα συνεχώς. Εγώ κάνω το εξής κόλπο, επειδή το ταψί μου δεν είναι πολύ μεγάλο, περίπου 40 εκ επί 30, κάθε φύλο το διπλώνω στη μέση . Μόλις τελειώσει και το τελευταίο φύλλο, περνάω με λάδι την επιφάνειά του και με λίγο αυγό που έχω κρατήσει στην άκρη από τα χτυπημένα, μη φανταστείτε πολύ, όσο μια κουταλιά, πασπαλίζω με σουσάμι, κάνω ένα σταυρό στη μέση και στη συνέχεια χαράζω τα κομμάτια να βγουν συμμετρικά, ραντίζω με λίγο κρύο νερό και ψήνω σε μέτριο φούρνο, 160- 170 βαθμούς αν είναι με αέρα. Θέλει σιγανό ψήσιμο να γίνει τραγανό το φύλλο και να ψηθεί καλά μέσα. Τρώγεται και κρύα και ζεστή. Καλή όρεξη.
Τις καλές προθέσεις μου όμως ανέτρεψε η μικρότερη κόρη μου, η Ειρήνη, που είναι και η γευσιγνώστις της οικογένειας, απαιτώντας να φάμε την Κυριακή που μας πέρασε «κολοκυθόπιτα» γιατί λέει στις 31 Οκτωβρίου οι «Φράγκοι» γιορτάζουν τους « Άγιους Πάντες» και το Halloween. Ξέρετε τη γιορτή που τα πνεύματα επικοινωνούν με τον επάνω κόσμο, συμβαίνουν περίεργα πράγματα κλπ. Για όσους ενδιαφέρονται ας δουν το σχετικό άρθρο στο Wikipedia. Τέλος πάντων μια και είναι η εποχή που βγαίνουν οι ωραίες κόκκινες κολοκύθες υπεχώρησα και έγινε η κολοκυθόπιτα. Επειδή όμως μου είχε μείνει και υπόλοιπο υλικό έκανα και το Pumpkin bread που τη συνταγή του βρήκα στο MSN, αλλά και σε ένα αγγλόφωνο βιβλίο με συνταγές που έχω. Γι αυτό και δεν θα σας δώσω συνταγή απλώς έβαλα τη φωτογραφία που την αφιερώνω, για ευνόητους λόγους , στο φίλο Marconi.
Λοιπόν
Κολοκυθόπιτα αλμυρή
Υλικά
½ κόκκινη κολοκύθα
2 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα ( εγώ τα κόβω στο χέρι, όπως σας έχω πει)
Φέτα τριμμένη περίπου 300 γρ.
Μαϊντανό ψιλοκομμένο, ½ ματσάκι
2 αυγά
Ελάχιστο ρύζι καρολίνα ή γλασσέ, περίπου μισό φλιτζανάκι του καφέ για να πιεί τα υγρά
Αλάτι πιπέρι
1 πακέτο φύλλο ζύμης για πίτες , καλύτερα το φρέσκο, αν δε βρείτε ότι σας αρέσει.
Λαδάκι μπόλικο κατά βούλησιν
Προετοιμασία
Την προηγούμενη μέρα καθαρίζετε καλά την κολοκύθα αφαιρώντας την εξωτερική φλούδα. Η διαδικασία είναι λίγο δύσκολη, θέλει να έχετε προηγουμένως καθαρίσει με ένα κουτάλι, αν έχετε μάλιστα από αυτά που έχουν δοντάκια καλύτερα, το εσωτερικό για να φύγουν τα σπόρια και οι πολλές ίνες, στη συνέχεια κόβετε την κολοκύθα με ένα καλά κοφτερό μαχαίρι, το μαχαίρι του σεφ είναι ότι πρέπει, σε μικρότερα κομμάτια μεγέθους παλάμης και αφαιρείτε με το ίδιο μαχαίρι τη σκληρή εξωτερική φλούδα. Αν βρείτε κάποιον να κάνει τη δουλειά αυτή για σας, τον άντρα σας π.χ. λέγοντας ότι τα χέρια σας είναι αδύνατα και υπάρχει κίνδυνος να σφαχτείτε, τόσο το καλύτερο. Εγώ πάντως αυτό συνιστώ. Την κομμένη πλέον κολοκύθα βράζετε για λίγο στον ατμό μέχρι να μαλακώσει και χωρίς να τη βγάλετε από το καλαθάκι του ατμού, αν γίνεται, ή βάζοντάς τη σε ένα σουρωτήρι, τη ζουπάτε καλά καλά να γίνει σαν χοντρός πουρές. Την αφήνετε να στραγγίξει όλη τη νύχτα.
Κυρίως διαδικασία
Την επομένη χτυπάτε τα αυγά ομελέτα, ρίχνετε τη φέτα τριμμένη, το αλάτι το πιπέρι, το ρυζάκι το μαϊντανό, την κολοκύθα και το κρεμμύδι που θα έχετε προηγουμένως μαράνει με λίγο λάδι, προσθέτετε και λίγο ακόμη λαδάκι . Στο μεταξύ έχετε στρώσει σε ένα παραλληλόγραμμο ταψί που θα έχετε προηγουμένως λαδώσει, τέσσερα από τα φύλλα, καλά λαδωμένα με πινέλο μεταξύ τους, αδειάζετε το μείγμα στο ταψάκι, γυρίζετε τις άκρες που περισσεύουν προς τα μέσα, αλείφοντας τες πάλι με λαδάκι και στρώνετε και τα υπόλοιπα φύλλα, λαδώνοντας τα συνεχώς. Εγώ κάνω το εξής κόλπο, επειδή το ταψί μου δεν είναι πολύ μεγάλο, περίπου 40 εκ επί 30, κάθε φύλο το διπλώνω στη μέση . Μόλις τελειώσει και το τελευταίο φύλλο, περνάω με λάδι την επιφάνειά του και με λίγο αυγό που έχω κρατήσει στην άκρη από τα χτυπημένα, μη φανταστείτε πολύ, όσο μια κουταλιά, πασπαλίζω με σουσάμι, κάνω ένα σταυρό στη μέση και στη συνέχεια χαράζω τα κομμάτια να βγουν συμμετρικά, ραντίζω με λίγο κρύο νερό και ψήνω σε μέτριο φούρνο, 160- 170 βαθμούς αν είναι με αέρα. Θέλει σιγανό ψήσιμο να γίνει τραγανό το φύλλο και να ψηθεί καλά μέσα. Τρώγεται και κρύα και ζεστή. Καλή όρεξη.
Σχόλια
καλή εβδομάδα :)
σε βρίσκω σε απόλυτη αρμονία με την εποχή....και βεβαια όλη η Φραγκια συζητούσε για το Halloween,είδα και κατι πιστσιρικια ανα τον κόσμο που έμοιαζαν σα να ήρθαν μόλις από τον αλλο κόσμο...
με αυτη την πίτα και τη φωτο μου ανοιξες την όρεξη...και ποτε δεν έχω ασχοληθεί με την κίτρινη κολοκύθα,ίσως γιατί δε μπορώ τα...ζόρια,και τον σύζυγο μου μόνο με αλυσίδες δεμενο μπορεί να τον βάλω στην κουζίνα να κανει κάτι τέτοιο :)
...άψογη άψογη....να κάνεις ποστ όσο συχνά θέλεις....είμαστε πολλοί λαίμαργοι εδώ :)
Όλα απολαυστικότατα.
Ευχαριστώ και καλό βράδυ!
PS. Ψάχνοντας για λέξεις που μου αρέσουν, ανακάλυψα παιγνίδι: απομονώνοντας λέξεις στη σειρά του κειμένου εμφανίζονται ...κρυφά μηνύματα πχ:
"Η διαδικασία είναι λίγο δύσκολη...κόβεται...με ένα καλά κοφτερό μαχαίρι...κομμάτια μεγέθους παλάμης...τον άντρα σας"
καλό???
Μήπως κρύβεται ένα μεγάλο χαμένο γυναικείο μυστικό στις απλές και αθώες καθημερινές συνταγές σας???
α παπαπα....τι σου κάνει το science fiction!!!!!
αν και τώρα που το λες θα ήταν μια διαβολική θαυμασια ιδέα!
καλά,....έριξα ΤΟ γέλιο με το σχόλιό σου :))
@λαχανάκι
εσύ παιδί μου είσαι πολύ γρήγορη...σύντομα σε βλέπω expert της κουζίνας :)
Η αλμυρή δεν θυμάμαι καν τι γεύση εχει. Αφού έχει φέτα όμως θα ειναι σούπερ ¨!
βλεπεις και η μαμα κραταει κατω απ'τ'αυλακι που λενε ; ))
καλη εβδομαδα!
Πολύ μου άρεσε το blog σου και ιδίως αυτά που γράφεις για τον παππού σου συστήνοντας τον εαυτό σου. Πολύ ενδιαφέρουσα και η συνταγή του ψωμιού. Ξέρεις όμως στην ουσία νομίζω πως δεν είναι παρά προζύμι αυτό που ψήνεται, για αυτό έχει και τις τρύπες. Θα το δοκιμάσω πάντως.
@ Μία συμβουλή. Δώσε στον άντρα σου να διαβάσει αυτά που γράφω για τη βοήθεια και αμέσως μετά, χωρίς να του δώσεις χρόνο να πολυσκεφτεί, βάλε του να διαβάσει και το σχόλιο του Radio Μarconi. Νομίζω μετά από αυτό δεν θα χρειαστείς αλυσσίδες για να τον φέρεις στη κουζίνα.
@Radio Marconi, No comments.
@Laxanaki πως ήταν το αποτέλεσμα;
@tzonako, H γλυκειά είναι ολίγον τι "γιάκ" κατά τη γνώμη μου. Την αλμυρή και εγώ δεν θυμάμαι να την έχω φάει. Η παρούσα συνταγή είναι εντελώς δική μου. Ζήτω.
@una mama και οχι μόνο, Ωραίο δεν είναι να ξαναθυμάσαι λέξεις που είχες κάποτε ακούσει και δεν ήξερες τι σημαίνουν;
@ange-ta Ελπίζω να μη σου ξαναπαπαριάσει το φύλλο, αν και ποτέ δεν ξέρεις. Αν συμβεί πάντως μη τα βάλεις μαζί μου. Εγώ έκανα ότι μπορούσα
Φιλιά σε όλους
Θυμάμαι την μητέρα μου να φτιάχνει μια γλυκιά κολοκυθόπιτα, στην οποία όμως έβαζε και φέτα μπόλικη και πάνω από το φύλλο περιέχυνε μέ μέλι. Εγώ να σου πω την αλήθεια φέτα δεν βάζω, την κάνω με καρύδια και κανελογαρύφαλα, κάτι σαν μπακλαβάς ένα πράμα.
Καιρός να δοκιμάσω και την αλμυρή εκδοχή της:))