ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΛΑΙΟΠΩΛΕΙΟ ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ...

ΡΟΥΘ ΡΕΝΤΕΛ

-Το ροτβάιλερ

Εκδ.Μεταίχμιο

σελ. 488

Η Ινέζ,βασικός χαρακτήρας του βιβλίου,είναι η ιδιοκτήτρια ενός παλαιοπωλείου,η οποία παραλληλα νοικιάζει δωμάτια πάνω από το μαγαζί της και προσπαθεί να ξεπεράσει τον ξαφνικό χαμό του αγαπημένου της συζύγου.

Μια σειρά φόνων από κάποιον που η κοινή γνώμη βαφτίζει ροτβάιλερ(εξαιτίας κάποιας δαγκωματιάς σε ένα από τα θύματα),εκτυλίσσονται παράλληλα με την παρουσίαση των ενοίκων της Ινέζ,καθώς και των σχέσεων που αυτή αναπτύσει μαζί τους-ο Τζέρεμι Κουίκ,που την ελκύει,ο Γουίλ,με τη μορφή του Μπέκαμ και το μυαλό παιδιού,κλεισμένος στο δικό του σύμπαν,η Λουντμίλα(κατά φαντασία Ρωσίδα) και ο φίλος της Φρέντι,τους οποίους η Ινέζ δεν αντέχει,αλλά και η πανέμορφη Ζέιναμπ,με τη διπλή κρυφή ζωή,υπάλληλος του παλαιοπωλείου της Ινέζ....ολοι αυτοί συνθέτουν έναν κόσμο που γοητεύει τον αναγνώστη και του δημιουργεί την επιθυμία να τους γνωρίσει καλύτερα.

Και ξαφνικά ένας σταυρός ασημένιος,που ανήκε σε ένα από τα θύματα και εικάζεται οτι ο δολοφόνος τον είχε κλέψει,ανακαλυπτεται τυχαία από την ιδια την Ινέζ μέσα στο μαγαζί της.

Από εκεί και πέρα η ροή του βιβλίου γίνεται συναρπαστική.

Ο δολοφόνος αποκαλύπτεται στον αναγνώστη γρηγορα(για μένα ήταν μάλλον ο αναμενόμενος) και του διηγείται πώς έφτασε στην πρώτη δολοφονία.Τα κίνητρα όμως παραμένουν άγνωστα τόσο για τον δολοφόνο όσο και για τον αναγνώστη,που παρακολουθεί την αγωνιώδη προσπάθεια του πρώτου να σκαλίζει την περασμένη ζωή του, να προσπαθεί να γινει ο ψυχαναλυτής του εαυτού του και να βρει τί είναι αυτό που τον έχει σημαδέψει πιθανόν στην παιδική ηλικία του και τον ωθεί στο έγκλημα [...τί ήταν αυτο που την έκανε-μια γυναίκα- κατάλληλη,πώς γινόταν και ήξερε όταν την έβλεπε οτι αυτή θα ήταν η επόμενη....],αναρωτιέται.

Η Ρ.Ρέντελ μπάζει τον αναγνώστη με θαυμαστό τρόπο μέσα στη ροή της σκέψης του δολοφόνου,τον κάνει μέτοχο των συναισθημάτων του,ανάμεσα σε όλα και της έξαψης που τον καταλαμβάνει πριν και κατά τη διάρκεια της πράξης της δολοφονίας,όσο και της ελαφράδας που έπεται αυτής [....και μετά ενοιωθε το σώμα του ελαφρύ,αλλά ελεγχόμενο,σαν το σώμα ενός χορευτή....]

Και ολ'αυτά,χωρίς να νοιώθει κανένα αποτροπιασμό ο αναγνώστης,δεν απεχθάνεται τον δολοφόνο,αλλά απορεί κι αυτός μαζί του,γιατί έχει φτάσει ως εκεί,πώς κάποιος που δεν αντέχει να τον αγγίζουν και να αγγίζει,όπως αυτός,ωθείται σε μια σειρά εγκλημάτων,στα οποία σχεδόν πάντα αποφεύγει την ελαχιστη σωματική επαφή με τα θύματά του [....Γιατί τις σκότωσε λοιπόν;Γιατί είχε αναγκαστεί να τις σκοτώσει;Και γιατί αυτή η παρόρμηση είχε ξυπνήσει μόλις πριν 2 χρόνια;....],αναλογίζεται με βουβή οργή ο θύτης για τα θύματά του......

.....Τα υπόλοιπα όμως θα τα μάθετε αν αποφασίσετε να αγοράσετε το βιβλίο.Θα σας χαρίσει πιστεύω,όπως και σε μένα,απολαυστικές στιγμές ανάγνωσης,καθώς μια αναπάντεχη εξέλιξη θ'αναστατώσει τη ζωή του δολοφόνου καθώς και των υπόλοιπων ενοίκων,έτσι ώστε όλων τα μυστικά μοιάζει αναπόφευκτο να μην αποκαλυφθουν....

Λοιπόν είναι το πρώτο βιβλίο της Ρ.Ρέντελ που διαβάζω,αλλά σίγουρα όχι το τελευταίο.