χμμ....




Ψάχνοντας για κριτικές σε βιβλία τα οποία θέλω να αγοράσω,βρέθηκα σε πολύ ωραία blogs....γι'αυτό σκέφτηκα να μοιραστώ με άλλους που ίσως ενδιαφέρονται τα βιβλία που διαβάζω κι εγώ....χωρίς να θεωρώ τον εαυτό μου ούτε ειδικό,ούτε ιδιαίτερα στα της λογοτεχνίας....απλά κάποια που λατρεύει τα ταξιδια που της χαρίζουν τα βιβλία...

Μετά σκέφτηκα τι καλά που είναι όταν μπαίνω στην κουζίνα μου και αρχίζω να ανακατευω κατσαρόλες και μπαχαρικά,και ακόμη καλύτερα όταν η κουζίνα μυρίζει κέικ,τηγανίτες,γαλακτομπουρεκο και κανταίφι και μπακλαβα και εκμεκ και παλεύω με τούρτες και cheesecakes και...και....
Σιγουρα υπάρχουν κι άλλοι σαν εμένα σκέφτηκα....που τρελλαίνονται για βιβλιοπωλεία και ζαχαροπλαστεία(πιστέψτε με τίποτ'αλλο δεν με συγκινει από μαγαζιά).....κι αυτή είναι η απορία μου και η ερωτηση.....υπάρχουν κι άλλοι από αυτό το...ειδος;;;;;

Σχόλια

Ο χρήστης anagnostria είπε…
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σας λόγια. Δυστυχώς η κουζίνα δεν είναι και το καλύτερό μου. Ευχαρίστως θα διαβάζω συνταγές από σας κι αν δεν είναι πολύ δύσκολες θα τις δοκιμάζω.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
να είστε καλά!
Δεν είμαι expert στα δύσκολα της κουζινας,οπότε μακριά από μένα ό,τι δύσκολο...συνήθως ψάχνω σε συνταγές άλλων :)
Ο χρήστης ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε…
΄Οταν έχουμε κόσμο γύρω μας, πρωταρχικό (για μένα τουλάχιστον) μέλημά μας είναι η εύγευστη γαστρονομική κάλυψή τους.
Διαβάζουμε για ΜΑΣ, μαγειρεύουμε όμως για ΟΛΟΥΣ. Σπουδαία προσφορά!
Ναι, υπάρχουν.... εδώ είμαι!

Γλαρένια ή Κυρά των Γλάρων ή Φύρδην-Μίγδην ή ασπαστός (γιατί το αφιέρωσα σ' αυτόν)
:-)
Ο χρήστης 3 parties a day είπε…
Τα βιβλιοπωλεία τα λατρεύω. Με τα γλυκά δεν τα πάω και πολύ καλά (τα γούστα μου είναι πολύ απλά, μου φτάνει μία Μίλκα), αλλά μου αρέσει να χαζεύω τις όμορφα στολισμένες βιτρίνες των ζαχαροπλαστείων. Μένω στη Βιέννη, και τα ζαχαροπλαστεία εδώ είναι πολύ όμορφα.
Υπέροχη φωτογραφία διάλεξες.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
3 parties a day.. στη Βιέννη...wow!!!
δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ζαχερ τορτε και υπέροχα σοκολατάκια Μότσαρτ :)
Μια Μιλκα είναι καλή και για μένα,αλλά δυστυχώς όχι αρκετή....
Ο χρήστης ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ είπε…
Οι επισκέψεις πρέπει ν' ανταποδίδονται κι έτσι νά μαι λοιπόν κι εγώ σ'ένα από τα πιο ωραία blog που είδα, από τότε που έχω αρχίσει τα ταξίδια στον κόσμο τους! Εϊναι πρωτότυπο και χαρούμενο και με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη το γεγονός οτι μια γυναίκα τολμά να επι οτι είναι νοικοκυρά και μάνα, χωρίς να ντρέπεται και χωρίς να αισθάνεται μειωμένη γιατί έχει επιλέξει έναν τόσο σπουδαίο ρόλο! Για χρόνια υπήρξα μόνο νοικοκυρά, σύζυγος και μητέρα, έχοντας αφήσει τις σπουδές μου στην ακρή από δική μου επιλογή και δεν μετάνοιωσα ποτέ γι αυτό!
Βέβαια το βιβλίο ήταν πάντα η μεγάλη μου αγάπη, γέμιζε τον χρόνο μου με αναρίθμητες εμπειρίες, μέχρι που η συγγραφή έγινε χόμπυ και στο τέλος έγινε το όνειρο πραγματικότητα και είδα τα βιβλία μου στις προθήκες των βιβλιοπωλείων! Θα επισκέπτομαι πολύ συχνά το blog σου λοιπόν και θα περιμένω να διαβάσω τις προτιμήσεις σου στα βιβλία....
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Αγαπητή Λένα,χαίρομαι που σ'αρέσει εδώ και πιο πολύ το σχόλιο για το "χαρούμενο"...η αλήθεια είναι πως μου αρέσουν πολύ τα χαμόγελα :)
Έχουμε επικοινωνήσει μεσω των email που στέλνεις στους αναγνώστες σου,από τότε που είχα γράψει μια κριτική για τη Θεανώ στο site του Ψυχογιου :)....όχι δεν ντρέπομαι για το ότι είμαι νοικοκυρά(όχι και φανατική!) και μαμα,(στο σπίτι,αλλά και στα μικρά μου στο σχολείο-μήπως είμαστε συνάδελφοι;)...ειδικά αυτό το δεύτερο άλλαξε τον κόσμο μου...
Ο χρήστης ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ είπε…
Το χαμόγελο είναι για μένα πηγή ζωής και κριτήριο για τους ανθρώπους που συναντώ. Για να είμαι ειλικρινής, άνθρωπο που δεν χαμογελάει (και κυρίως τα μάτια του) τον φοβάμαι και τον αποφεύγω!
Όσο για το αν είμαστε συνάδελφοι, δεν ξέρω με τι ασχολείσαι, εγώ σπούδασα νηπιαγωγός, αλλά δεν δούλεψα παρά ελάχιστα στον χώρο και όπως είπα δεν το μετάνοιωσα ποτέ. Έχω έναν γιο είκοσι ενός και μια κόρη δέκα έξι ετών...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Κι εγώ νηπιαγωγος είμαι.Η ειρωνεία είναι οτι πριν περάσω σε αυτη τη σχολή(κατά τύχη,λόγω μονάδων...)τα παιδια ήταν περίπου... αόρατα έως αδιαφορα για μένα...στην πραγματικότητα είχα αποφασίσει οτι δεν θα αποκτούσα ούτε δικά μου!
Και τώρα σκέφτομαι οτι άπό το πρωί ως το βράδυ η ζωή μου είναι γεμάτη παιδιά!!
Δεν το μετάνοιωσα καθόλου,η δουλειά μου είναι κάτι σε ψυχοθεραπεία για μένα,με την έννοια οτι όταν μπαίνω μες την τάξη,ό,τι πρόβλημα έχω εξαφανίζεται...

Δημοφιλείς αναρτήσεις