ΕΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΟΥ...

ΟΙ ΣΙΩΠΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΖΙΛΜΠΕΡ ΣΙΝΟΥΕ
Εκδ.Ψυχογιός-σελ.400

Η Κλαρίσα Γκρέι είναι μια διάσημη συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων,η οποία ζει αποτραβηγμένη κάπου στη Σκωτία.

Ένα βράδυ,καθώς ένας περίεργος ήχος την ξυπνά,ανακαλύπτει έναν ετοιμοθάνατο άνδρα στο σαλόνι της,ο οποίος πριν πεθάνει,προλαβαίνει να της δώσει ένα χαρτάκι.Μέχρι η αστυνομία να καταφτάσει το πτώμα εξαφανίζεται χωρίς να υπάρχει κανένα σημάδι που να δηλώνει οτι υπήρξε ποτέ εκεί.Το πιο αλλόκοτο όμως ειναι οτι, όλη αυτή τη σκηνή, που έζησε η Κλαρίσα Γκρέι,την είχε υπαγορεύσει το προηγούμενο βράδυ στη βοηθό της γαι το καινούργιο της μυθιστόρημα.

Φυσικά,χωρίς πτώμα η αστυνομία θεωρεί οτι πρόκειται απλά για....συγγραφικο οιστρο...γηρατειά και μοναξιά από την πλευρά της συγγραφέως...

Το χαρτάκι όμως που η Κλαρίσα έχει στην κατοχή της,την οδηγεί να παραλάβει ένα δέμα μ'ένα σημειωματάριο,γραμμένο σε περίεργη γλώσσα,η οποία όπως ανακαλύπτει,με τη βοηθεια του φίλου της Μακλίν,καθηγητή Γλωσσολογίας στο Παν/μιο της Γλασκώβης,είναι μια συνθηματική γραφή,ένας κώδικας του 16ου αιώνα.

Στη συνέχεια το πτώμα βρίσκεται από την αστυνομία,χιλιόμετρα μακριά,η σύζυγος του Μακλίν μέσε σε 3 μέρες παθαίνει ένα είδος ψύχωσης ώστε να νομίζει οτι έχει καταδικαστεί σε αιώνια αθανασία με τη ζωή της να κινδυνεύει άμεσα,και η Κλαρίσα Γκρέι αναπτύσσει,εν μέσω κι άλλων φόνων, επικοινωνία με πρόσωπα που κανείς άλλος δεν φαίνεται να βλέπει,τα οποία την προειδοποιούν για ένα τέλος που πλησιάζει,ενώ συνειδητοποιεί πως ό,τι έζησε από το βράδυ του πρώτου φόνου στο σαλόνι της,είναι ένας κρίκος σε μια μεγάλη αλυσίδα...αλυσίδα ζωής...αλυσίδα θανάτου...αυτό καλείται να αποκαλύψει και να φέρει εις πέρας αποκωδικοποιώντας το σημειωματάριο,ενώ τα χρονικά περιθώρια στενεύουν.

Μοιάζει μ'ένα αστυνομικό μυθιστόρημα,αλλά είναι κάτι πολύ διαφορετικό.Στο οπισθόφυλλο αναφέρεται ως μεταφυσικό θρίλλερ και είναι πράγματι μεταφυσικό,στην εξέλιξη της υπόθεσης,ο ουράνιος και ο γήινος κόσμος συναντώνται και συνεργάζονται προκειμένου να βρουν τον τρόπο με τον οποίο θα εξοστρακίσουν την απειλή που θα καταστρέψει τα πάντα.Και οι άγγελοι που τρέχουν για να ζητήσουν τη βοήθεια της Κλαρίσα Γκρέι,της φανερώνουν οτι τελικά ο Παράδεισος δεν είναι και τόσο....παράδεισος,καθώς εκεί συνυπάρχουν Χριστιανοι,Εβραίοι και Μουσουλμάνοι,και ο δολοφόνος που είναι κι αυτός κατοικος Παραδείσου,μπορεί να είναι ο...Χριστός,ο...Μωυσής,ο...Μωάμεθ!....

Η συγγραφέας εξοργίζεται....κι εγώ αρχίζω να αναστενάζω απελπισμένα για το βιβλίο που διάλεξα...ευτυχώς όχι για πολύ...

Παρ'ότι έχω πολλές ενστάσεις ως προς τα γραφόμενα,όσο και προς την τελική λύση που δίνει ο Σινουέ,η ιδέα όσο και η δομή του βιβλίου στην εξέλιξή της,είναι πρωτότυπη και ο συγγραφέας γνωρίζει να γράφει χωρίς να γίνεται καθόλου βαρετός στον αναγνώστη.Όταν καταφέρεις να ξεπεράσεις την....αλλόκοτη αίσθηση που σου προκαλεί η γνωριμία με τους ...επιφανείς κατοίκους του Παραδείσου,το βιβλίο κυλάει πολύ ευχάριστα,είναι διασκεδαστικό,σίγουρα διαβάζεται με ενδιαφέρον και σε κάποια σημεία δημιουργεί αγωνία για την εξέλιξη.

Όταν ο Χριστός,πάντως ομολογεί,οτι δεν αναστήθηκε,οτι όλο του το έργο επί της γης,ήταν μια...παρεξήγηση για την οποία κατηγορεί κατά πολύ τον... Απ.Παύλο,ή οτι κάποια απ'αυτά που γράφει ο Ιωάννης στο ευαγγέλιό του γι'αυτόν ειναι μάλλον ...φαντασία(π.χ. η συνάντηση με τη Σαμαρείτισσα),κι ακόμη πιο πολύ,όταν ο Θεός αυτοπροσώπως,παίρνοντας ανθρώπινη μορφή) κάνει μια εκ βαθέων εξομολόγηση για τη μοναξιά της σιωπής του[...είμαι αλλά δεν υπάρχω....υλικά,σωματικά...] και ομολογεί οτι αγάπησε μια γυναίκα,δεν μπορώ παρα να σκεφτώ,χαμογελώντας,οτι αν ο Κώδικας Ντα Βίντσι ξεσήκωσε τέτοιο μένος από την πλευρά της εκκλησίας,φαντάσου τί θα γινόταν αν έπεφτε στην αντίληψή της αυτό το βιβλίο...