Κουλουράκια ζαχαρένια νηστίσιμα

Στην δουλειά μου οφείλω πολλά πράγματα.

Υπήρξε,κυρίως,σανίδα σωτηρίας σε μέρες  μου σκοτεινές....

Έγινε,πάνω απ'ολα, ανεκτίμητος αισθητήρας προσέγγισης...μικρών και μεγάλων...

Μια ευλογία για μένα,αν και δεν την επέλεξα.

Όμως της οφείλω και κάτι που δεν θα φανταζόμουν ποτέ.

Μερικές πεντανόστιμες,εντυπωσιακές στην απλότητά τους και στην γεύση τους συνταγές.

Τα πρωινά τέταρτα,πάνω από ένα αχνιστό φλυτζάνι τσάι, ανταλάσσουμε ιδέες και γεύσεις με μια αγαπημένη κυρία.

Εγώ ,τις δικές μου,πιο φευγάτες,κι εκείνη τις δικές της,αγαπημένες παραδοσιακές.

Έτσι γνώρισα αυτά εδώ τα απλούστατα,πεντανόστιμα κουλουράκια,που εγώ ονόμασα ζαχαρένια γιατί ψήνονται με μια στρώση ψιλής ζάχαρης από πάνω.

Στην πρώτη δαγκωνιά δεν πίστευα οτι ήταν χειροποίητα😉

Μιλάμε για μια τέτοια τέλεια υφή και ισορροπία ζάχαρης.

ΥΛΙΚΑ

(για 100 κομμάτια περίπου)

250 γρ. μαργαρίνη λιωμένη

1+1/2 κούπες ζάχαρη

1 κούπα αραβοσιτέλαιο

1/2 κούπας χυμό πορτοκάλι

1/2 ποτηράκι κρασιού κονιάκ

1 φακελάκι μπέικιν

1 κ. γλυκού σόδα

1 βανίλια

1 κ. αλεύρι(περίπου) για όλες τις χρήσεις.

Πασπάλισμα:

ζάχαρη ψιλή

Σε βαθύ μπολ ανακατεύουμε με σύρμα τη μαργαρίνη,το λάδι ,το κονιάκ και την ζάχαρη.

Διαλύουμε την σόδα στον χυμό και προσθέτουμε,μαζί ρίχνουμε το μπέικιν και την βανίλια.

Ρίχνουμε σταδιακά το αλεύρι ώσπου να έχουμε μια λεία μαλακή ζύμη που να πλάθετε εύκολα χωρίς να κολά στα χέρια.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους `180 β.

Πλάθουμε σε οβάλ σχήμα τα κουλουράκια και βουτάμε την επιφάνεια σε ζάχαρη ψιλή.

Αραδιάζουμε σε ταψί,στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και ψήνουμε για 20 λ. περίπου,ώσπου να αρχίσουν να ροδίζουν.

Τρώγονται μετά μανίας σε μέρες νηστείας και μη!

ΥΓ:Αν έχετε υπομονή να ζυμώσετε το μίγμα λίγο παραπάνω θα έχετε κουλουράκια χωρίς σκασίματα στην επιφάνεια-όχι σαν τα δικά μου😋