Νηστίσιμα ρολάκια κανέλλας
Δεν είναι οτι δε μαγειρευω πια.
Μα δε μπορώ να μαγειρέψω ό,τι επιθυμώ πλέον...τα υλικά κοστίζουν και τα ντουλάπια μου δεν είναι πια γεμάτα με όλα τα καλά,φροντισμένα,όπως κάποτε,με ευλάβεια,ώστε να μην λείπει υλικό ούτε ένα.
Πολλές φορές σκοντάφτω σε αυτή ακριβώς την έλλειψη...και παρ'όλο που υλικό για αναρτήσεις έχω άφθονο από τότε που μαγείρευα ελεύθερα ό,τι και όποτε ήθελα,δεν έχω την ίδια χαρούμενη διάθεση να τρέξω εδώ και να το μοιραστώ μαζί σας.
Μα πάλι,η απουσία μου αυτή με χαλάει ακόμη περισσότερο,και τότε...τσουπ!...να'μαι και πάλι...
Αυτή τη φορά θα φτιάξουμε τα ρολάκια κανέλας για όσους νηστεύουν.
Η συνταγή μου προέκυψε,έτσι, στη σκέψη, Σ/Κ,γιατί ήθελα κάτι γλυκό με τον καφέ.
Τότε λιγουρευόμουν τα πεντανόστιμα ρολάκια της μικρής κουζίνας,μα ήταν αδύνατον,γιατί είναι αρτίσιμα...θα με σταματούσε αυτό,δε νομίζω...εγώ θα τα κάνω νηστίσιμα σκέφτηκα,και ιδού!
Βάζω εδώ τη συνταγή,γιατί έγιναν ανέλπιστα καλά,έτσι ώστε τρώγονται κι αν ακόμη δε νηστεύετε,αλλά σας λείπουν υλικά, όπως βούτυρο,γάλα,αυγά...
Σημειώνω,αν δεν έχετε κάνει ποτέ τσουρέκια,αυτή είναι η πρώτη δοκιμή,πριν να κάνετε με σίγουρη επιτυχία τα πασχαλινά!
**οι φωτο δεν είναι από τις καλύτερες ,τις τράβηξα βιαστικά με το κινητό,χωρίς να έχω σκοπό για ανάρτηση τότε...**
ΥΓ:πρώτη στάση Θεσ/νίκη, αφήνω στη Φόνη-2η στην Ορεστιάδα,και αφήνω στη Ρουλίτσα,που σβήνει κεράκια σήμερα,χιλιόχρονη μικρη μου!
Μα δε μπορώ να μαγειρέψω ό,τι επιθυμώ πλέον...τα υλικά κοστίζουν και τα ντουλάπια μου δεν είναι πια γεμάτα με όλα τα καλά,φροντισμένα,όπως κάποτε,με ευλάβεια,ώστε να μην λείπει υλικό ούτε ένα.
Πολλές φορές σκοντάφτω σε αυτή ακριβώς την έλλειψη...και παρ'όλο που υλικό για αναρτήσεις έχω άφθονο από τότε που μαγείρευα ελεύθερα ό,τι και όποτε ήθελα,δεν έχω την ίδια χαρούμενη διάθεση να τρέξω εδώ και να το μοιραστώ μαζί σας.
Μα πάλι,η απουσία μου αυτή με χαλάει ακόμη περισσότερο,και τότε...τσουπ!...να'μαι και πάλι...
Αυτή τη φορά θα φτιάξουμε τα ρολάκια κανέλας για όσους νηστεύουν.
Η συνταγή μου προέκυψε,έτσι, στη σκέψη, Σ/Κ,γιατί ήθελα κάτι γλυκό με τον καφέ.
Τότε λιγουρευόμουν τα πεντανόστιμα ρολάκια της μικρής κουζίνας,μα ήταν αδύνατον,γιατί είναι αρτίσιμα...θα με σταματούσε αυτό,δε νομίζω...εγώ θα τα κάνω νηστίσιμα σκέφτηκα,και ιδού!
Βάζω εδώ τη συνταγή,γιατί έγιναν ανέλπιστα καλά,έτσι ώστε τρώγονται κι αν ακόμη δε νηστεύετε,αλλά σας λείπουν υλικά, όπως βούτυρο,γάλα,αυγά...
ΥΛΙΚΑ
100 γρ. αλεύρι σκληρό
400 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις(αν δεν έχετε και τα 2 είδη αλεύρι,βάλτε ένα από τα 2)
1/2 κ.γλυκού αλάτι
150 γρ. μαργαρίνη ή ελαφρύ λάδι
20 γρ. νωπή μαγιά ή 1 φακελάκι σκόνη
1 κ.γλυκού ζάχαρη κοινή
100 γρ. ζάχαρη άχνη
1/2 κούπας χλιαρό νερό
1/2 κ.γλυκού κάρδαμο σε σκόνη
Γέμιση:
1/2 κούπας ζάχαρη καστανή
1 κ.σούπας κανέλα
(ή1 η.γλυκού κανέλα και 1 κ.γλυκού σκόνη κακάο άγλυκο)
25 γρ. μαργαρίνη
Το μόνο που θα πρέπει να προσέξετε για την επιτυχία της συνταγής είναι η θερμοκρασία του νερού,χλιαρό και μόνο έτσι,αλλιώς η μαγιά πάει περίπατο αλλού και τα ρολάκια μένουν μίζερα,ούτε φούσκωμα,ούτε στυλ!
Βάζουμε λοιπόν στο χλιαρό νερό τη μαγιά μαζί με τη κοινή ζάχαρη κι ανακατεύουμε.
Αφήνουμε στην άκρη μέχρι να ετοιμάσουμε τριγύρω τα υπόλοιπα υλικά.
Λιώνουμε τη μαργαρίνη,σε χαμηλή θερμοκρασία.
Ρίχνουμε σε μπολ τα αλεύρια,την άχνη και το αλάτι.
Προσθέτουμε στο μίγμα της μαγιάς,τη μαργαρίνη(προσοχή να είναι χλιαρή,όχι καυτή ούτε κρύα) και το κάρδαμο,ακακατεύουμε και ρίχνουμε στο μπολ με το αλεύρι.
Ζυμώνουμε με το χέρι.
Ναι,σας το δηλώνω,δεν έχει καμιά δυσκολία στο ζύμωμα,(και δε φημίζομαι για τις ικανότητες μου σε αυτό...)δεν χρειάζεται μίξερ αυτό το ζυμαράκι για να γίνει σωστό.
Όταν είναι λείο και ομοιόμορφο-δε θα σας πάρει πολύ-το σκεπάζουμε με πετσέτα και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος τουλάχιστον 1 ώρα να διπλασιαστεί σε όγκο.Κάνουμε το γνωστό κόλπο με το δαχτυλάκι,αν το αποτύπωμα μένει στο ζυμάρι,τότε έχει φουσκώσει όσο πρέπει,αν χάνεται τότε συνεχίζει να φουσκώνει και πρέπει να μεινει κι αλλο.
Όταν είναι έτοιμο λοιπόν,πατάμε τη ζύμη να ξεφουσκώσει και ανοίγουμε,σε αλευρωμένη επιφάνεια, το ζυμάρι,σε παραλληλόγραμο σχήμα,πάχους μισού εκατοστού περίπου(αν δεν ξέρετε τι σημαίνει αυτό,όπως κι εγώ,φροντίστε απλά το ζυμάρι να μην είναι πολύ λεπτό,μα ούτε και χοντρό, ώστε να μπορεί να ρολάρει καλά στο δίπλωμα.)
Λιώνουμε τη μαργαρίνη και αλείφουμε όλη την επιφάνεια του ζυμαριού.
Ανακατεύουμε τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης και τα στρώνουμε από πάνω.
Τυλίγουμε τη ζύμη σε ρολό,ξεκινώντας από τη φαρδιά πλευρά.
Κόβουμε το ρολό σε φέτες πάχους 1 δαχτύλου λέω εγώ,περί τα 3 εκ. λένε οι συνταγές συνήθως,αν αυτό σας λέει κάτι...
Τις στρώνουμε, αραιά,για να μην κολλήσουν καθώς θα ανεβαίνουν όλο δόξα, σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και αφήνουμε,τουλάχιστον,άλλη 1 ώρα,σκεπασμένες να φουσκώσουν.
Επειδή εγώ είχα 2 ταψιά (γύρω στα 16 κομμάτια μου βγήκαν) έψησα σε αερόθερμο,προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς ώσπου να ροδίσουν-γύρω στα 20 λεπτά χρειάστηκαν
Πασπαλίζουμε με άχνη και σερβίρουμε-ζεστά είναι θεϊκά!Σημειώνω,αν δεν έχετε κάνει ποτέ τσουρέκια,αυτή είναι η πρώτη δοκιμή,πριν να κάνετε με σίγουρη επιτυχία τα πασχαλινά!
**οι φωτο δεν είναι από τις καλύτερες ,τις τράβηξα βιαστικά με το κινητό,χωρίς να έχω σκοπό για ανάρτηση τότε...**
ΥΓ:πρώτη στάση Θεσ/νίκη, αφήνω στη Φόνη-2η στην Ορεστιάδα,και αφήνω στη Ρουλίτσα,που σβήνει κεράκια σήμερα,χιλιόχρονη μικρη μου!
Σχόλια
Φιλιά!!!
Έχει γενέθλια η μικρή; Να τη χαίρεσαι!
Χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω Αναστασία μου!
Δεν θέλω να σε χάσουμε από την παρέα μας, το ξέρεις!!!
Φιλιά πολλά, καλό βράδυ!
Μη χάνεσαι!
"Οπλίσου" με δύναμη.
Ενώ πρέπει να πω, πως με βάζεις σε μια σκέψη...και θα σας την πω.
Εάν από κάποιους ανάμεσά μας "λείπουν" κάποια πράγματα και κάποιοι άλλοι ενδεχομένως να μπορούν να προσφέρουν, μήπως να περνάμε σε μια "ανταλλακτική" συναλλαγή;
Τα ρολλάκια τέλεια είναι. Να την χαίρεσαι την εορτάζουσα.
Δυστυχώς όλοι μας πιστεύω από δω και πέρα σκεφτόμαστε να αγοράσουμε κάτι περισσότερο από τα απολύτως αναγκαία και το κόστος μιας συνταγής μπαίνει πλέον στο μικροσκόπιο.
Υπάρχουν όμως και συνταγές που είναι πεντανόστιμες και πολύ οικονομικές όπως αυτή που έφτιαξες, γι αυτό δεν στενοχωριόμαστε καθόλου.
Φιλιά πολλά
@Πηνελόπη μου
αυτή είναι μια πολύτιμη σκέψη αλληλεγγύης και νομίζω πως στο άμεσο μέλλον θα επανέλθουμε :)
Μοσχομύρισε κανέλα