Φυσικός πλούτος
... ναι , το κυματάκι σου το κρυσταλλένιο χάρμα
και τα διαμαντάκια των κυμάτων σου ένα θάμπος
... που με υπομονή μυρίων χρόνων, σμιλέψανε την πέτρα, δίχως να τη ρωτήσουν
... κι αλλού τη θέλανε αμμουδερή, χάδι σε κόκκους να μοιράζει
... κι αλλού τη φτιάξαν στρογγυλή, με θησαυρούς βυθού να μοιάζει .
... Μα, τι αξία θα είχες μ'όλ'αυτά, τη διαμαντένια σμίλη σου, τα υπέροχα γλυπτά σου
... εάν Ανθρώπινη ψυχή, δεν είχε ζήσει να νοιαστεί, με βλέμμα αγάπης καθαρό, να βρει την ομορφιά σου.
... εάν Ανθρώπινη ψυχή, δεν είχε ζήσει να νοιαστεί, με βλέμμα αγάπης καθαρό, να βρει την ομορφιά σου.
(φωτο betty's)
Σχόλια
και...αφήνομαι...Εδώ όμως, έχει και τέλεια μουσική επένδυση! Καλημέρα....
Σπύρο, πολλά φιλάκια :)
κι εμένα μ'αρεσε αλλά η προτίμησή μου είναι η τελευταία φωτό. Η άτιμη η πέτρα η κόκκινη τελευταία στιγμή στριφογύρισε στο πλάι κι έμεινε το κόκκινο μισό!!
Phivos Ν.,η ζωή με τη ροή της!
Γειά σου Όλγα! Τον τελευταίο καιρό οι δικές μου μουσικές με σαμποτάρουν, δε λένε ν'ακουστούν, ας είναι, καλά είναι κι αυτά :)))
Τρελοτουρίστρια