ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΟΥΣ
ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ
Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπο σας
κι' έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψη σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μιά φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;
Ντίνος Χριστιανόπουλος
Σχόλια
Μπράβο που μας θύμησες το μοναδικό Χριστιανόπουλο, απεγνωσμένο και παερκκλίνοντα γι αυτό αληθινό ποιητή.
Καληνύχτα απο Μόντρεαλ, όπου ο βοριάς λυσσομανά
Ο άνθρωπος δεν εκτιμά αυτό που αποκτά αβίαστα τελικά.
καλημέρα
μόνο όταν η αποτρόπαια της απόρριψης πιθανότητα εμφανιστεί, θυμάμαι κι εκτιμώ
καλή σου μέρα :)
γιατι ξεχναμε ....
και ξεχασαμε...
γιατι κρυδτηκαμε σε ενα "καβουκι σπιτι"...
γιατι σαλιγκαροι γιναμε...
ενος λεπτου σιγη....
γιατι παραμενουμε ...αμνημονες
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ....λατρεμενος...
καλη σου μερα ΝAVARINO...
κι ευχαριστω,...
Αναστασια;;;;
Betty;;;;
φιλι φιλι....
και ειμαι ευγνωμων γι αυτα που εχω αλλα θελω να απολαυσω και περισσοτερα....
φιλια καρυστινα
υγ. νομιζω οτι η μουσικη υποκρουση με πωλ ανκα δεν ταιριαζει
***σοφία καλημέρα! Το πιστεύω και το παραπιστεύω και όλοι εδώ που τρωγόμαστε με τα σχόλια πάνω στο ποίημα κάτι απ' το ίδιο έχουμε και αυτή είναι η μεγάλη μας ελπίδα!
***helorus, δεν είσαι ένοχη, αυτό που λες σαν ενοχή είναι γιατί το βλέπεις πανανθρώπινα. Και όσο για την ιδέα της απόρριψης είναι ο πανικός που μας κατακλύζει!
***ιωάννα-carino, τι τρυφερό το κειμενάκι σου! Το "μιά φορά το μήνα" εύχομαι να γίνει κάθε μέρα!
***μαρίνα γ.. καλή σου μέρα! προς στιγμή φοβήθηκα μήπως ξέχασα στίχους του ποιήματος, τόσο ωραί είναι αυτά που προσθέτεις! Ο Χριστινόπουλς εκτός από μεγάλος ποιητής είναι απόλαυση να τον ακούς στην τηλεόραση να μιλάει, με αυτή τη δωρική και ανατρεπτική εκφορά του λόγου που διαθέτει.
***venceremos λίγο ως πολύ το έχουμε όλοι αυτό, πάντα ζητάμε το επι πλέον. φιλιά και από μένα!
***panathinaee φίλε μου γειά σου! Πολύ εύστοχη η παρατήρηση σου για το "όλους η μπάλλα"!
Όσο για τη μουσική υπεύθυνη είναι η οικοδέσποινα η αγαπημένη μας cook και κατά κόσμον Αναστασία. Εγώ πάντως έχω τον ήχο σε μόνιμη σίγαση και ακούω ραδιόφωνο.
@panathinaeos
ταιριάζει καλύτερα αυτό?
:)
Άλλες πάλι απλά το θεώρησα δεδομένο και αφέθηκα..
Ένα όμως κατάλαβα πρόσφατα,
Η αγάπη είναι ένα πανέμορφο άνθος που χρειάζεται συνεχή φροντίδα, που όμως δεν μπορούν όλοι να την δώσουν, ή που δεν βρέθηκε κάποιος να τους το εμπιστευθεί ώστε να το φροντίσουν.:-)
Αλίμονο αν νοιώθουμε ενοχή επειδή είμαστε καλά!
Μακάρι να υπήρχαν πολλοί, οι οποίοι θα απαντούσαν καταφατικά σε αυτό που ρωτάει σε αυτό το ποιήμα ο Χριστιανόπουλος!!!
***λινα μου είναι εμφανής στο κείμενο σου ο υψηλός βαθμός ευαισθησίας που διαθέτεις. εύχομαι αυτό το "πρόσφατα" που γράφεις να μην υποκρύπτει πληγές και στεναχώριες!
***cinstantine μπήκες σαν ταύρος σε υαλοπωλείο! Δεν ξέρω την ηλικία σου, εικάζω ότι είσαι νεαρός γι' αυτό νη μην παραξηγήσεις το διδακτικό ύφος της απάντησης μου. Δεν πρέπει να είχες καλό καθηγητή στα φιλολογικά γι' αυτό και δεν ξέρεις ότι ποτέ δεν προσεγγίζουμε την ποίηση ορθολογικά! Η ποίηση είναι γεμάτη με υπαινιγμούς, παραβολές, υπερβολές και άλλα σχήματα του λόγου ώστε το θέμα της να αναδεικνύεται έμμεσα με έναν, τελείως κάθε φορά, ιδιαίτερο τρόπο. Δεν κυριολεκτεί εδώ ο ποιητής δεν θα μας ζητήσει κανείς ευθύνες, και ούτε θα πέσουνε μηνύσεις: απλώς υπενθυμίζει! Να έχουμε στο βάθος του μυαλού και αυτή την εκδοχή (και εδώ πάει το άνω θρώσκωμεν γιατί είμαστε άνθρωποι)αλλά και γιατί όπως σωστά επεσήμαναν με τα σχόλια τους πολλές γυναίκες από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να πέσουμε στη θέση των απεγνωσμένων!
***ανώνυμε φίλε σε ευχαριστώ για την παρέμβαση σου. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ίσως ο φίλος μας ο phivos να μην το πρόσεξε το ποίημα!
θα έλεγα πως η λέξη εδώ δεν είναι ενοχή,αλλά συμπασχω..αυτο νομίζω εννοει και ο ποιητης!
@ανώνυμος
θα συμφωνήσω οτι η λέξη ποιηματακι δεν κολλαει σε αυτο το ποιημα,μα και θα διαφωνήσω επειδη το σχόλιο είναι ανώνυμο...η αποψη μας καλο είναι να λέγεται επώνυμα,ιδιαίτερα σε κάποιον που υπογραφει με το όνομά του...
Κάθε φορά που το διαβάζω , είναι σαν πρώτη φορά !!
Κάθε φορά με κάνει να σκέφτομαι, να εκτιμώ και να κοκκινίζω!!!!
ευχαριστω κουκ!
υγ. ασε που ταιριαζει και στην τοπιογραφικη νεωτερα αναρτηση σου! η ανθρωπινη μοιρα εσωκλειει τη μοναξια μεσα στο απεραντο της φυσης και την επαλληλια της ανθρωπινης παρουσιας, που - φευ - μπορει να ειναι ο ασταθμητος παραγων, αλλα και εκεινος που μετουσιωνει σε παροικουντα του Ολυμπου!
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι: Το γεγονός ότι από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να πέσουμε στη θέση των απεγνωσμένων δεν έχει σχέση και δεν "πρέπει"/χρειάζεται να είναι στο βάθος του μυαλού μας αυτή η εκδοχή. Δηλητηριάζει την όποια ευτυχία ζούμε! Άλλωστε, όπως λέει ο Ευριπίδης: Ο δ’ όλβος ου βέβαιος, αλλ’ εφήμερος.
H ομορφιά, για να αποκαλυφθεί σε όλο της το μεγαλείο χρειάζεται γνώση.
Παράδειγμα: Όταν βλέπεις το Νεφέλωμα του Ωρίωνα σε τηλεσκόπιο (ένα από τα θεαματικότερα ουράνια αντικείμενα, M42), βλέπεις μια άμορφη μάζα σαν τούλι. Όταν ξέρεις πχ ότι εκεί βρίσκεται ένα από τα εντυπωσιακότερα μαιευτήρια αστεριών στο σύμπαν, με χιλιάδες άστρα-βρέφη, απλά εκστασιάζεσαι.
Σε ευχαριστώ πάντως που επισκέφτηκες δυο φορές την ανάρτηση μου.
Το blog σας είναι μέσα στα 2-3 που προσπαθώ να βλέπω καθημερινά. Συνεχίστε έτσι, και στις συνταγές, και στις φωτό, και στους προβληματισμούς!
τώρα τι να απαντησω εγώ...με τέτοια σχόλια,η ευχαρίστηση διλη μου....τον ουρανό με τ'άστρα στο πιάτο σας θα φέρω :)
Σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια σου για το blog μας!
Είνα όμως σημαντικό να μαθαίνουμε και να καταφέρνουμε να βγαίνουμε πιο δυνατοί μέσα απο κάθε μορφής πόνο.
*Καλησπέρα:-)
Έχεις απόλυτο δίκιο. Επικροτώ!
Ενίοτε είμαι επιθετικός σε ό,τι μου "χτυπήσει" πάνω σε μια από τις (λίγες) παγιωμένες απόψεις μου! :-)
Θα εκτιμούσα ένα σχόλιο πάνω σε αυτά που έγραψα:
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι: Το γεγονός ότι από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να πέσουμε στη θέση των απεγνωσμένων δεν έχει σχέση και δεν "πρέπει"/χρειάζεται να είναι στο βάθος του μυαλού μας αυτή η εκδοχή. Δηλητηριάζει την όποια ευτυχία ζούμε! Άλλωστε, όπως λέει ο Ευριπίδης: Ο δ’ όλβος ου βέβαιος, αλλ’ εφήμερος.
H ομορφιά, για να αποκαλυφθεί σε όλο της το μεγαλείο χρειάζεται γνώση.
Τον χάρηκα πάντως το διάλογο!
(εγω σα σφήνα εδώ!)
τι κάνει η πατρίδα?
εκει δεν είσαι τώρα?
νάσαι καλά Αναστασία που επανέκαμψες και κρατάς το μαγαζί φρέσκο-φρέσκο και ωραίο!
(μμμ...γύρισα!)