Κολοκυθολούλουδα γεμιστά στο φούρνο!!!

Ας μου συγχωρεθεί η υπερβολή στην εκτίμηση μου: ότι πρόκειται για το νοστιμότερο έδεσμα του κόσμου αλλά είναι βλέπετε κάποια πράγματα που μας διέπουν παιδιόθεν και δεν μπορούν να ξεπεραστούν από κανέναν μοντερνισμό και ουδεμία καινοτομία, όσο και να ασχολείται κανείς με το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Προϋπόθεση βασική γι' αυτό το φαγητό είναι η παραμονή σε χωριό και οι ισχυρές διασυνδέσεις με ανθρώπους που συντηρούν κάποιο περβολάκι. Όπως και οι δικές μας με τη νεαρά και πρόσχαρη Αλβανίδα Μιράντα που πρωί-πρωί σαν καλοκαιρινός Αγιοβασίλης, μας χτύπησε την πόρτα με μια αγκαλιά από τα πολυπόθητα λουλουδάκια!!!

ΥΛΙΚΑ:

-Λουλούδια κολοκυθιάς και μόνο λουλούδια μαζεμένα πολύ πρωί, ει δυνατόν πρωτού τα δει ο ήλιος.
-Κρεμμύδι, Μάραθο και Δυόσμο

-Λαδι, Αλάτι Πιπέρι.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:

Εδώ υπάρχει μια ολόκληρη ιστορία για τον στήμονα του λουλουδιού. Στο χωριό μου αλλά νομίζω και παντού οι γυναίκες τον αφαιρούν πριν γεμίσουν το λουλούδι. Εγώ μάλλον επειδή βαριόμουν, από την αρχή που ασχολήθηκα με αυτό το φαγητό άφησα μέσα το εν λόγω όργανο και έκπληκτος διαπίστωσα ότι τα γεμιστά γίνανε πολύ πιο νόστιμα και σε γεύση αλλά και σε άρωμα. Κάτι που επιβεβαίωσε, χωρίς να της πω τι έκανα, και η γειτόνισα μου η κυρία Τούλα. Άλλο που όταν της είπα το μυστικό άρχισε να φτύνει με αηδία το μέχρις εκείνη τη στιγμή θεσπέσιο περιεχόμενο του στόματος της. Τότε κατάλαβα ότι η εμμονή στην αφαίρεση του στήμονα έχει να κάνει με αρχέγονες προκαταλήψεις φαλλικής προελέυσεως. Διόλου απίθανο μάλιστα να γινόντουσαν και από άμβωνος και από φανατικούς ιερείς και ιεροκήρυκες τέτοιες συστάσεις.

Φτιάχνουμε τη γέμιση όπως και στους ντολμάδες και γεμίζουμε με μεσαίου μεγέθους στενόμακρο κουτάλι. Τοποθετούμε τα γεμιστά όρθια και λίγο πλαγιαστά σε ταψί και αφού τα περιχύσουμε με λάδι τα ψήνουμε στο φούρνο.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΦΑΓΩΜΑΤΟΣ:
Μα με το χέρι φυσικά.

Καλή επιτυχία σε όσες και όσους ασχοληθούν και προσοχή στον....στήμονα!!!!