Μια άλλη σελίδα....


Σαν τα χαλικάκια της άμμου κύλησαν τα χρόνια...
Μεγάλωσα...
Μεγάλωσαν τα παιδιά μας...
Έφυγαν αγαπημένοι μας...
Άλλαξε η ζωή μας...

Το Cook The Book μεγάλωσε κι αυτό,είναι πλέον 7...κι αν το ξεχνώ πολλές φορές,όμως δεν μπορώ να το αφήσω δια παντός...

Είναι αλήθεια, πως στα τρομακτικά χρόνια της κρίσης που  διανύουμε,με την οικογένειά μας να μετρά πλέον ένα μισθό λιγότερο κι έναν άνεργο παραπάνω στα στατιστικά,ήρθε η στιγμή να αναθεωρήσω κατά πολύ το γιατί μαγειρεύω και το πώς μαγειρεύω...
Διαβάζω παλιές αναρτήσεις και χαμογελώ...ανέμελη μαγείρισσα με το βιβλίο ανά χείρας,τη μουσική να κουδουνίζει δυνατά,ανάμεσα σε συνταγές,συνταγές,μενού και λίστες αγορών...και πλάνα εκδρομών και σχέδια διακοπών,εν μέσω κυριακάτικων ηλιόλουστων καφέδων και οικογενειακών χαμογελαστών γευμάτων...
Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη γιατί έζησα αυτά τα χρόνια.
Νοιώθω αγωνία αν θα έχουν τη χαρά να τα ζήσουν και τα παιδιά μου...

Δεν ξέρω...
Προσεύχομαι πλέον για δύναμη και ψυχικά αποθέματα ώστε να μπορούν να παλέψουν και να σταθούν γερά και στέρεα εν μέσω των δικών τους τρικυμιών στη ζωή...

Και γι'αυτό  συνεχίζω να μαγειρεύω.
Όχι πλέον σε ανέφελες μέρες,αλλά  χάρη αυτών των χαρούμενων αναμνήσεων...για να μείνει έξω από την πόρτα της ψυχής η σκοτεινιά...η μαγειρική είναι και ψυχοθεραπεία,η εστία του σπιτιού είναι η καρδιά του...αν πάψει,έπαψε και η ζωή του...

Οι συνταγές σε διαφορετικό πλάνο πια...με λιγότερα,μετρημένα υλικά,με περισσότερη ευχαρίστηση και ευγνωμοσύνη... γιατί τίποτα δεν είναι πλέον δεδομένο...

Και το ταξίδι συνεχίζεται....

ΥΓ:Αλλάζει η σελίδα,αλλάζει και η εμφάνιση!Αν σας ξενίζει, πατήστε πάνω στους τίτλους της κεφαλίδας να βρείτε αυτή που σας ταιριάζει!

Σχόλια

Ο χρήστης ΕΛΕΝΑ είπε…
Μπισκοτένια μου!!
Και σε ποιον δεν έχει αλλάξει η καθημερινότητά του???
Σ' άλλον περισσότερο, σε άλλον λιγότερο, το σίγουρο είναι ότι τίποτε πια δεν είναι το ίδιο για κανέναν!
Μιας και τα πρώτα βήματά μας στο food blogging σχεδόν συνέπεσαν χρονικά, θα σου ομολογήσω ότι κι εγώ αναπολώ εκείνες τις ξέγνοιαστες μέρες, που τότε τις θεωρούσαμε σίγουρες και δεδομένες, μα που τελικά όπως αποδείχθηκε τίποτε στην ζωή δεν είναι δεδομένο.
Ομως τις ζήσαμε και ήταν όμορφες μέρες! Και είμαστε τυχερές που τις ζήσαμε.
Θα συνεχίσουμε να κρατάμε ζωντανή την εστία, αντιμετωπίζοντας με αισιοδοξία τις νέες συνθήκες και ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες, τουλάχιστον για τα παιδιά μας!
Σε φιλώ!

ΥΓ. Η νέα εμφάνιση της σελίδας, μου αρέσει πολύ!
Ο χρήστης cook είπε…
Ελενάκι ευχαριστούμε!
Σε φιλώ!
Ο χρήστης Mageirissa είπε…
Η κρίση έχει λίγο ή πολύ επηρεάσει τις ζωές όλων μας. Όμως, πρέπει να διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας και να το δούμε σαν μια δοκιμασία από την οποία μπορεί να βγει και κάτι καλό. Η νέα εμφάνιση της σελίδας μ' αρέσει κι εμένα πολύ!
Ο χρήστης cook είπε…
ευχαριστουμε μαγείρισσά μου! είναι αδύνατον να μείνει κάποιος απέξω...όταν καίγεται το σπίτι των διπλανων σου αργά ή γρήγορα θα αγγίξει κι εσένα...
Ο χρήστης Μηθυμναίος είπε…
Ωραίο το κείμενο-εξομολόγηση, θαυμάσια, δροσερή και έξυπνη η νέα εμφάνιση του ιστολογίου σου! Πολύ μου αρέσει! Άραγε θα το μάθω να το κάνω κι εγώ κάποια στιγμή;

Να 'σαι καλά, Αναστασία, να είσαι γερή και δυνατή να ξεπεράσεις όλα τα εμπόδια και να συνεχίσεις με την παρουσία σου εδώ.
Ο χρήστης paraxeno pirouni είπε…
Με κρίση ή όχι, οι ζωές μας αλλάζουν και μαζί τους αλλάζει η διάθεση και τα συναισθήματά μας. Σαφώς και τα περιορισμένα οικονομικά δεν αφήνουν και πολύ χώρο για μαγειρική, ή έστω διάθεση για αναρτήσεις που έχουν να κάνουν με φαγητό.
Εγώ λέω πάντως αφού το έχεις το blog, να το χρησιμοποιήσεις για να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου και τα συναισθήματά σου κι ας μην έχουν να κάνουν με φαγητό, είναι μια διέξοδος που στην τελική κάνει καλό σε σένα την ίδια κυρίως.
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη εύχομαι (σε όλους μας).
Ο χρήστης Giorgos Varvakis είπε…
Η πιο "γλυκιά" ανάρτηση του παρόντος ιστολογίου!!!!!!!!!
Από τα μάτια κατευθείαν στην ψυχή...!
Με συγκίνησες!
Με συγκλόνισες με την αλήθεια της γραφής σου...
Σε ίδιο μήκος κύματος κι εγώ!
Καλή συνέχεια στο ταξίδι σου Αναστασία μου :)
Ο χρήστης Ερμιόνη είπε…
Υπέροχη ανάρτηση, πραγματικά με συγκίνησες...
Λίγο-πολύ όλοι κάπως έτσι αισθανόμαστε... και μαγειρεύουμε πιο συνετά, αναζητώντας παράλληλα τις ψυχοθεραπευτικές ιδιότητες της μαγικής αυτής διαδικασίας.
Σε φιλώ, καλό βράδυ!
Ο χρήστης Lila Xagorari είπε…
Τα αισθήματά μου τα ξέρεις.................σου λέω μόνο οτι σε διάβασα......μέσα κι έξω!!!!
Ο χρήστης Penelope είπε…
Αναστασία καλημέρα και καλή Κυριακή.

Οι σκέψεις σου είναι όλες πέρα-για πέρα, σωστές και άκρως αληθινές.
Άλλωστε κι' εγώ ανήκω στο στατιστικό δείγμα των ανέργων από τον περασμένο Οκτώβριο...και ζω τις προσωπικές μου αγωνίες.

Προσπαθώ με τους δικούς μου κανόνες και όρους οικιακής οικονομίας, να κάνω το "κουμάντο" μου. Τόσο μέσα στη κουζίνα μου, όσο και στο σπιτικό μου. Κανένα ελληνικό σπίτι δεν έχει μείνει "αλώβητο" από την κρίση που ηθελημένα ή αθέλητα μας "έριξαν"!

Σου εύχομαι ολόψυχα ΔΥΝΑΜΗ και βεβαίως το κεφάλι ψηλά...γιατί διαφορετικά τα παιδιά μας, δεν θα έχουν το παράδειγμα που τους χρειάζεται....

Καλή συνέχεια και στο νέο σου blog.
Ο χρήστης Stella's Κουζινομπερδέματα είπε…
Μεγειές, μεγειές!
Όμορφη και ρομαντική η ατμόσφαιρα!
Εύχομαι καλή συνέχεια με ακόμα περισσότερες δημιουργικές και εφάνταστες συνταγές!
Chins up to us all!
:-)

Ο χρήστης navarino-s είπε…
Μας γραντζουνάει την καρδιά -και μερικοί την έχουμε ήδη κάνει σμπαράλια- το κείμενο σου για την "ανακαίνιση" ρε Αναστασία! Τόσο απλό ζεστό και ανθρώπινο. Και το σπουδαιότερο για μένα είναι ότι αυτό με κάνει υπερήφανο που συνεργάζομαι τόσα χρόνια με έναν τόσο τευφερό άνθρωπο. Και πρέπει να ομολογήσω εδώ ότι σε σένα χρωστάω την εμπλοκή μου με το ...blogging και το διαδίκτυο όταν τέλος Αυγούστου του 2008 μου έστειλες την πρόσκληση για συνεργασία. Να είμαστε καλά Αναστασία μου παρ' όλα τα δύσκολα που περνάμε, όπως πολύ εύστοχα τονίζεις και εσύ, και να συνεχίζουμε δημιουργικά....και άντε τώρα να μη με πάρουνε τα ζουμιά γιατί στα γράφω αυτά με συγκίνηση εκτίμηση και αγάπη.
Navarino-s και κατά κόσμον: Δημήτρης Κουκουλάς
Ο χρήστης kiki είπε…
Πόσο σοφά λόγια... Στέκομαι σ' αυτό το "με λιγότερα, μετρημένα υλικά". Κι εγώ πλέον μετράω τα υλικά. Πάντα τα υπολόγιζα, αλλά τώρα δεν είναι εποχές να πετάς ή να μένουν.
Με γεια τη νέα σελίδα!
Ο χρήστης cook είπε…
σας ευχαριστώ όλους μαζί, και τον καθένα σας ξεχωριστά,από καρδιάς...κι εμένα με συγκινήσατε....εδώ και καιρό σκεφτόμουν πως ήθελα να επανέλθω,μα πρώτα χρειαζόμουν να ξανα(συ)στήσω εμένα....σας φιλώ όλους...όσο και να αγαπώ τα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,στη μπλογκογειτονιά ακουμπά πάντα η ψυχή μου...
Ο χρήστης mia maria είπε…
Πόσο δίκιο έχεις! Πάντως να ξέρεις ότι όλοι περίπου έτσι αισθανόμαστε! Να τα χιλιάσει το blog σου και με γεια το νέο look!
Ο χρήστης FELITSIA είπε…
Aναστασία μου καλή συνέχεια στο blog σου και προχώρα με την καρδιά σου και την ψυχή σου .Κοιτάμε μπροστά και δεν σκύβουμε παρά μόνο για τα κορδόνια μας .Με χαμόγελο και αισιοδοξία όλα θα γίνουν πιο καλά
Ο χρήστης cook είπε…
αχ μου άρεσε αυτο με τα κορδ'ονια....σμακςςςς!!
Ο χρήστης Notoula είπε…
Πολύ μου αρέσει η νέα σου εμφάνιση!
Χωρίς πολλά λόγια κατάφερες και με συγκίνησες. Εύχομαι να ξεπεραστούν τα προβλήματα. Εγώ βλέπω το blogging σαν ψυχοθεραπεία και βοηθάει πολύ.
Φιλιά πολλά

Δημοφιλείς αναρτήσεις