Καροτόσουπα η εξωτική!

 Σα να λέμε.....  
 ....κάθομαι κάτω από τον κοκοφοίνικα...
μου πέφτει μια καρύδα....
ζαλίζομαι ....
βλέπω τα μάνγκος για...καρότα....
παίρνω και λίγο φρέσκο τζίντζερ.... που πάντα είναι πρόχειρο εδώ στου κοκοφοίνικα τα μέρη...
ρίχνω και λίγο ξινόγαλα ή και γιαούρτι(γιατί δεν ξεχνώ την καταγωγή μου...)
και έτοιμη η σούπα!

 Έπιασε κρύο κι εγώ λέω για τα εξωτικά και τα ζεστά...ε και...αυτά να μείνουν εκεί που είναι,κι εμείς θα φάμε αυτή την καυτερή σουπίτσα και θα ζεσταθούμε!

 Η ιδέα είναι από το Olive... εγώ παρέλειψα το λεμονοχορτο(ούτε στα ΑΒ) και την πιπεριά τσίλι(δεν είχα) και αντικατέστησα με καγιεν,κόλιανδρο, ξινόγαλο και  γιαούρτι

 ΥΛΙΚΑ

λίγο ελαιόλαδο

1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο

1 σκελίδα σκόρδο φετάκια

1 κομματάκι φρέσκο τζίντζερ(τόσο όσο αντέχουμε,καθαρισμένο και τριμμένο)

1/2 κ.γλυκού πιπέρι καγιέν

1/2 κ.γλυκού κάρυ μαντράς

1 κ.γλυκού τριμμένο κόλιανδρο

500 γρ. καρότα τριμμένα

250 γρ. γάλα καρύδας

350 γρ. ζωμό λαχανικών

150 γρ. ξινόγαλο

γιαούρτι για το σερβίρισμα

Βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί και ρίχνουμε τα καρυκεύματα σε μέτρια φωτιά,να το αρωματίσουν.

Προσθέτουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο να γυαλίσουν.

Στη συνέχεια ρίχνουμε το καρότο και το τζίντζερ.Αφήνουμε για λίγο και ρίχνουμε το ζωμό και το γάλα καρύδας.

Αλατίζουμε, σκεπάζουμε και αφήνουμε σε μέτρια φωτιά να μαλακώσει το καρότο.

Αποσύρουμε και βάζουμε τη σούπα στο μούλτι να γίνει κρέμα.

Στο στάδιο αυτό θεώρησα οτι ήταν έτοιμη,όταν όμως τη δοκίμασα μου έβγαινε πολύ γλυκιά στη γεύση και δε μου άρεσε καθόλου.
Τότε θυμήθηκα το ξινόγαλο,που ποτέ δε μου λείπει,ακριβώς για τέτοιες περιπτώσεις,και προσθεσα μια γενναία ποσότητα. Εσείς,αν τη μαγειρέψετε, ρίξτε και δοκιμάστε μέχρι να σας ικανοποιήσει τόσο στη ...ξινάδα,όσο και στο κάψιμο....γιατί,ω ναι,της πάει πολύ να είναι καυτερή...κι εγώ έτσι την έκανα...
Όταν όμως την έβαλα στο πιάτο(πάλι εδώ ένα όμως...)ήθελα και κάτι να με δροσίζει από κοντά(γιατί εκαιγεεε...)....τσουπ να και το γιαούρτι!

Υπόψιν,δεν είναι καθόλου αθώα,από άποψη χοληστερίνης και λιπαρών(λέγε με καρύδα!...εεε...έχει και ο παράδεισος  παγίδες...)...από την άλλη όμως...πόσες φορές θα τη φάμε...άρα...άφοβα αμαρτήστε...(το είπε κι ο όφις στην Εύα εν τω παραδείσω...)