Η εταίρα του Μ.Αλεξάνδρου

Η ΕΤΑΙΡΑ ΤΟΥ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ-
ΕΛΕΝΗ ΤΣΑΜΑΔΟΥ
εκδ.Ψυχογιός
σελ.360

Μαγεία...
Μόνο αυτή η λέξη υπάρχει για να περιγράψω την απόλαυση που μου χάρισε η ανάγνωση της Εταίρας.
Από τις πρώτες γραμμές της αφήγησης της Παγκάστης ένοιωσα πως θα το αγαπήσω πολύ αυτό το βιβλίο.
 
"Σε βλεπω και πάλι στην κεφαλή όλων.Καβάλα στον Βουκεφάλα.Και μόνο,όπως πάντα!Φοράς τη λαμπρή πανοπλία σου,τα ασπρα φτερά της περικεφαλαίας ανεμίζουν στο ψυχρό πρωινό αεράκι.Γυριζεις και κοιτάς τη στρατιά,παρατεταγμένη,περιμένει να δώσεις την εντολή για το ξεκίνημα.Απο κει που βρίσκομαι δεν μπορώ να δω το πρόσωπό σου.Δε μου χρειάζεται εξάλλου.Μπορώ να σε βλέπω με τα μάτια της καρδιάς.Νιώθω την ένταση σε όλο το είναι σου.Νιώθω να με αγγίζει η ματιά σου,μας αγκαλιάζει όλους μας,χωρίς να στέκεται πουθενά.Γυρίζεις μπροστά.Σηκώνεις το χέρι.Το βλέμμα σου τώρα είναι στραμμενο μακριά,πέρα από τον ορίζοντα,στο πεπρωμένο!Το δικό σου,και όλων των Ελλήνων-πλην Λακεδαιμονίων!"

Ο Μ.Αλέξανδρος υπήρξε ο αγαπημένος μου  στην εφηβεία(ερωτευμενη ήμουν μαζί του!)...ανέλπιστα,μέσα στο βιβλίο αυτό, τον συνάντησα όπως ακριβώς τον ονειρευόμουν!...
Η ιστορία πάντως του βιβλίου είναι πραγματική,όλη η υπόθεση του  βασίζεται στη σχέση του Αλεξανδρου με την Παγκάστη,την εταίρα που τον μύησε στον έρωτα.
Η Ελ.Τσαμαδού φτιάχνοντας όλο το ιστορικό σκηνικό της εποχής εκείνης,μέσα από τις μάχες της εκστρατείας του Μ.Αλέξανδρου στην Ασία,δίνει το φόντο για να διαβάσουμε μια απίστευτα τρυφερή και συγκινητική ιστορία αγαπης,δοσμένη με τέτοιο τρόπο,που λες,δε μπορεί,έτσι έγιναν όλα στη πραγματικότητα!
Απο το σημείο,δε,που ο Αλέξανδρος εγκαταλείπει την Παγκάστη,εμενα μου είναι αδύνατον να εγκαταλείψω το βιβλίο!Το διάβασα μονορούφι,όχι τώρα,μα το καλοκαίρι,στην Κυπ/σία,σε μια γωνια της βεράντας του πατρικού μου,έχοντας διαλέξει μουσικη υποκρουση στο mp3,με τ'ακουστικά καρφωμενα στ'αυτια μου κι ένα πακέτο χαρτομάντηλα από δίπλα...με άλλα λόγια έχασα τον τόπο και το χρόνο....ακόμη κι αφου έφτασα στην τελευταία σελίδα κι έκλεισα το βιβλίο,συνέχισα να το κουβαλώ στην καρδια μου για μέρες...
Δεν είναι μόνο οτι πρόκειται για την εξιστόρηση μιας δυνατης αγάπης,μα είναι και ο τρόπος που δίνεται...χωρίς κανένα κλισέ,με εντελώς λιτα λόγια,η Ελ.Τσαμαδού,κατάφερε να με γεμίσει μύρια συναισθηματα και να με οδηγήσει σε έναν ξεχωριστό κόσμο,γεμάτο απο την αγάπη της Παγκάστης για τον Αλέξανδρο,του οποίου η μορφή κυριαρχεί με τρόπο μοναδικό στο βιβλίο.

"Τελείωσε η ιστορία μας,αγαπημένε μου...ό,τι είχαν οι θεοί αποφασίσει από πριν για μας,έγινε-ή μήπως ο,τι έγινε ήταν απο δική μας θέληση και απόφαση;Αυτή είναι η αλήθεια...Δεν είμαι παρά μια φωνή μέσα από τη σκόνη του χρόνου,μια ανάμνηση αυτού που υπήρξε.Εσένα σε έκρινε και θα σε κρίνει στους αιώνες η Ιστορία...Ένα είναι βέβαιο.Νίκησες αυτό που δεν έχει νικήσει κανενας θνητός:το χρόνο...Σε αγάπησα και σε αγαπώ στην αιωνιότητα,όσο κρατάει η φλόγα στο λυχνάρι.Το λυχνάρι χρειάζεται το λάδι,για να μη σβήσει η φλόγα,και ο έρωτας χρειάζεται τη μνήμη,για να ζήσει.Ο έρωτας ζει,όσο και οι αναμνήσεις μας-καλές ή κακές,ακόμη και με τη μορφή Ερινύων-ζουν μέσα μας.
Αγαπημένε χαίρε!"

Κι εγώ αποχαιρέτησα την εταίρα και κρατώ το επόμενο βιβλίο της Ελ.Τσαμαδου στη σειρά για αναγνωση...για την ακρίβεια ανυπομονώ να το αρχίσω...
Θα κλείσω αυτή την ανάρτηση,με την πρώτη μου σκέψη, όταν γύρισα την τελευταία σελίδα του βιβλίου...
"..μαγεία,Ελένη μου,σ'ευχαριστώ!"

ΥΓ:Την ευχαρίστηση μου για το συγκεκριμενο βιβλίο έκανε ακόμη μεγαλύτερη η χαρα που είχα να συναντησω και να γνωρίσω, από κοντά, τη γλυκύτατη συγγραφέα του, τότε, που μόλις το είχα τελειώσει...
(μαζί γνωρισα και τον navarino...νεο αστερι αυτου του μπλογκ!)
Ένα ακόμη συν στα μπλογκς...αν δεν είχαμε γνωριστεί πρώτα διαδυκτιακά με την Ελενη Τσαμαδού,πιθανότατα θα είχα στερηθεί τη χαρα της ανάγνωσης της μοναδικής Εταιρας της...

Σχόλια

Ο χρήστης ange-ta είπε…
καλησπέρα κουκιτσα,
κι εμένα μου άρεσε.
Περιμένω ν αγοράσω και το τελευταίο της.
Ο χρήστης EKT είπε…
Aγαπημένη μου Αναστασία, εσύ συγκινήθηκες με την Παγκάστη και εγώ με όσα μου γράφεις. Το ξέρεις δε χρειάζεται να στο πω τα βιβλία που γράφουμε είναι τα παιδιά μας, ειδικά την " Εταίρα" την κουβαλούσα μέσα μου χρόνια πολλά είναι κομμάτι του εαυτού μου, για αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα που αυτή την αγάπη τη μοιράστηκα μαζί σου και με όσους άλλους την αγάπησαν όπως εγώ. Να είσαι καλά καλή μου.
ΕΚΤ Ελένη
Ο χρήστης EKT είπε…
ange-ta, Σε ευχαριστώ και σένα για τα καλά σου λόγια, όσα λέω στην Αναστασία ισχύουν. Θα ανυπομονώ να μάθω τη γνώμη σου και για το επόμενο. ΕΚΤ Ελένη
Ο χρήστης EKT είπε…
ange-ta, Σε ευχαριστώ και σένα για τα καλά σου λόγια, όσα λέω στην Αναστασία ισχύουν. Θα ανυπομονώ να μάθω τη γνώμη σου και για το επόμενο. ΕΚΤ Ελένη
Ο χρήστης EKT είπε…
Υ,Γ. Η δική μου η χαρά ήταν μεγάλη που ειδωθήκαμε και από κοντά το καλοκαίρι. Αχ, πεθύμησα Μάραθο..με έφαγε η Αθήνα.
ΕΚΤ Ελένη
Ο χρήστης Phivos Nicolaides είπε…
Πολλά συγχαρητήρια στην Ελένη Τσαμαδού κι ευχές για νέες επιτυχίες. Αλήθεια, πόσο πρέπει να χαιρόμαστε για τους δημιουργικούς ανθρώπους όπως η Ελένη. Εύγε και μπράβο της.
Ο χρήστης Maria Tzirita είπε…
Αχ, η Ελένη... Το είπα και στην ίδια, θα το πω κι εδώ: η καλύτερη συγγραφέας στο είδος του ιστορικού μυθιστορήματος! Η καλύτερη όλων των εποχών! Διάβασα όλα της τα βιβλία, αφού ξεκίνησα με τον Χορό των Μυστικών και δηλώνω πλέον φανατική θαυμάστριά της. Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ μιλάω για την Ελένη Τσαμαδού, που εκτός από ποιοτική συγγραφέας είναι και υπέροχος άνθρωπος και τη λατρεύω!
Καλημέρα Μαγειρισσούλα μου - να σου πω παρεπιπτόντως και ασχέτως, ότι έφτιαξα χθες το νηστίσιμο κέικ με σταφίδες κι έγινε τέλειο, ξετρελάθηκε η κόρη μου! Ευχαριστώ για τις υπέροχες συνταγές σου!
Ο χρήστης navarino-s είπε…
Εγώ φαν του ιστορικού μυθιστορήματος δεν είμαι. Πλην όμως το συγκεκριμένο βιβλίο το διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον και παρότι έχουν περάσει δυο χρόνια από τότε, ακόμη το έχω μέσα μου και το θυμάμαι. Πράγμα που μόνο με τα βιβλία που με συγκίνησαν γίνεται. Και αυτό πιστεύω συμβαίνει όχι μόνο γιατί η Τσαμαδού είναι "μανούλα' στο θέμα της πλοκής και ξέρει να αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα ή γιατί παρουσιάζει πολύ αδρά τους χαρακτήρες της, συμβαίνει γιατί η συγγραφέας έχει σε μεγάλξ δόση κάτι που πάει πέρα από το ταλέντο και αποκτάται με κόπο: έχει βαθειά καλλιέργεια. Γνωρίζει πολύ καλά τον αρχαίο ελληνικό κόσμο σε όλες τις πτυχές του και έχει εναν μοναδικό τρόπο να μας τα προσφέρει αυτά μέσα από το βιβλίο της χωρις να μας κουράζει. Με αφορμή ένα ταξίδι της Παγκάστης π.χ. στην Αθήνα και την Κόρινθο, βρίσκει την ευκαιρία να μας ξεναγήσει στον πλούσιο φιλοσοφικό και καλλιτεχνικό κόσμο της εποχής. Τελειώνοντας θέλω να σας αποκαλύψω και ένα ευαίσθητο προσωπικό της δεδομένο αλλά αυτό να μείνει μεταξύ μας, μην το μάθουνε και τ' άλλα μπλογκ: είναι και αυτό το άτιμο το DNA ρε παιδιά! Η Ελένη Τσαμαδού "τυχαίνει" να είναι κόρη ενός πολύ μεγάλου λαογράφου μας και λογοτέχνη, ενός ανθρώπου που μας άφησε εξαίρετα διηγήματα αλλά είχε την ατυχία να κυκλοφορήσουν σε δύσκολες και αντιλογοτεχνικές συγκυρίες για τη χώρα μας: του αείμνηστου Θέμη Τριφύλιου!
Ο χρήστης Σπύρος είπε…
Ωραια θα το εχω στα υποψη!
Ο χρήστης eleni είπε…
Είμαι οπαδός του ιστορικού μυθιστορήματος-τα τελευταία χρόνια μάλιστα φανατική-πάντα με συνάρπαζε η ιστορία.
Δεν το έχω διαβάσει αλλά θα το β.αλω στη λίστα μου,γιορτές έρχονται..κάνω δώρο στο εαυτό μου και κάποια βιβλία.
Καλημέρα!
Ο χρήστης EKT είπε…
Συγνώμη, αλλά εγώ τι να πω τώρα; Να πω ευχαριστώ, λίγο είναι, να πω ότι συγκινούμαι και ψιλοκλαίω, δεν είναι ντροπή.. το λέω. Μόνο λίγο πιο σιγά,παιδιά, μη με κάνετε και το πάρω πάνω μου, χρειάζεται μέτρο,΅η "Υβρις" τιμωρείται.
Δημήτρη,τα καλά σου λόγια έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα,μια καιείσαι και εσύ όπως και η Μαρία Τζηρίτα ομότεχνος. Δεν πειράζει που αποκάλυψες το προσωπικό δεδομένο μου, στον πατέρα μου χρωστάω την αγάπη για τη λογοτεχνία και την ιστορία. Είχα μεγάλη τύχη στη ζωή μου να ζήσω κοντά σε σπουδαίους ανθρώπους, τον πατέρα μου και τον άντρα μου, ο καθένας με τον τρόπο του φώτισε τη ζωή μου και μου άνοιξε μονοπάτια και δρόμους.
Μαρία μου, τα έχουμε πει τόσες φορές, κάθε φορά με συγκινείς και περισσότερο.Μου αρέσει η Ιστορία και το ιστορικό μυθιστόρημα και σε αυτό το χώρο αισθάνομαι πιο άνετα, όσο για τους χαρακτηρισμούς σου, να είσαι καλά αλλά νομίζω πως υπερβάλλεις από αγάπη και σε ευχαριστώ για αυτό.
Φοίβο Νικολαϊδη, τι κρίμα που δε βρεθήκαμε όταν ήμουνα στην Κύπρο την άνοιξη..Σε ευχαριστώ για όσα λες για μένα.
Lockheart, θα περιμένω εντυπώσειςλ
φιλιά σε όλους
ΕΚΤ Ελένη
Ο χρήστης Crazy Tourists είπε…
Δεν είναι κακή ιδέα!! Θα μπει στη χριστουγεννιάτικη λίστα μου!
Φιλιά!

Τρελοτουρίστρια!
Ο χρήστης Maria B. είπε…
Cook, μια και εχω εμπιστοσύνη στο γούστο σου με τα βιβλία - ταιριάζουνε πολύ οι απόψεις μας- θα το βάλω στην επόμενη παραγγελία μου.
Cookitsa, σε ποιο μέρος της Κυπαρισσίας ειναι το πατρικό σου? στην επάνω πόλη, στην κάτω ή προς την παραλία (εκκλησια του Σταυρού)??
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
@antzetaki
καλησπερα...να που εδώ τα γούστα μας ταιριαζουν :)

@εκτ
καλή μου Ελενη,τα είπαμε κι από κοντά...ανήκουμε κι οι δυο στο φαν κλαμπ του...το θαυμασιο είναι πώς εσύ μπόρεσες και δημιούργησες τον Αλέξανδρο όπως εγώ τον ένοιωθα και τον φσνταζόμουν μεσα μου...φιλια πολλά κι ελπιζω συντομα να ξαναβρεθούμε(τις γιορτές;)

@Μαρακι μου
η Εταίρα είναι το πρώτο από τα βιβλία της Ελενης που διαβασα και κυριολεκτικα ανυπομονώ για τα 2 άλλα(ειδικά για τον Χορο των Μυστικών..)..μεσα στις γιορτες ελπίζω πως θα μπορεσω να διαβασω και το δικό σου (με βλεπω με ενα βιβλιο συνεχεια!)
α,ωστε φτιαξατε κι άλλη συνταγούλα...χα'ιρομαι που σας άρεσε :)
φιλακια

@Φοίβο μου
αν τη γνωρίσεις κι απο κοντά,εκει να δεις ποσο θα τη συμπαθήσεις :)

@navarino
εγώ λατρεύω τα ιστορικά μυθιστορήματα...το DNA...μμμ..πόσο δίκιο έχεις...παίζει κι αυτο το ρόλο του...σε καθετι στη ζωή μας...
σε όλα θα συμφωνησω μαζί σου(και το δικο σου βιβλίο είναι στη σειρα για διαβασμα...χμμμ...στο τελος θα παρατησω τα παντα μες το σπιτι!...εσεις στις γιορτες πού θα είστε;)

@lockheart
γεια σου Σπυράκο!

@eleni
αφου είσαι κι εσυ φαν του ιστορικού είμαι σιγουρη οτι θα το αγαπησεις αυτο το βιβλίο!

@τρελλοτουρίστρια
θα το απολαύσεις...στο δηλώνω!

@Μαρια Β
ω πολύ ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης!...μενω στην κάτω πόλη,εκεί κοντα στο Νοσοκομειο...μήπως κι εσύ απο κει γύρω είσαι καλό μου; :)
Ο χρήστης Crazy Tourists είπε…
Ωπ!! Κι άλλος από Κυπαρισσία;
Ο χρήστης ΕΛΕΝΑ είπε…
Πάντα επιτυχίες εύχομαι στην κα Τσμαδού, έναν γλυκύτατο άνθρωπο όπως την φαντάζομαι.
Ανυπομονώ να διαβάσω το βιβλίο της, όπως και η Μαρία έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στην κρίση της cook,όσα βιβλία έχει προτείνει με έχουν πραγματικά συναρπάσει.
Ο χρήστης EKT είπε…
Αγαπητές συνονόματες Ελένη και Ελενα, χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω και φυσικά ανυπομονώ να ακούσω τη γνώμη σας. Ελένη στην ανάρτηση που είχες κάνει, με την ευκαιρία της 29 Μαϊου,για το υπέροχο βιβλο της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου "Πήραν την Πόλη πήραν την" σου είχα κάνει ένα σχόλιο και εγώ,μάλλον δε θα το είδες. Να όμως που ξαναβρεθήκαμε και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό.
@Crazy tourists, Όποιος βαφτίστηκε στα νερά του Ιονίου θα τα νοσταλγεί όπου και αν βρίσκεται.
EKT Eλένη
Ο χρήστης Maria B. είπε…
Κοντά στο νοσοκομείο ε? τι μου θύμισες βρε cookitsa τώρα, πριν απο πάρα πάρα πολλά χρόνια οταν ήμουν 10 χρονών, έμεινα για 2 χρόνια στην οδο Νοσοκομείου 15-δίπλα απο τον ΟΤΕ στην κεντρική πλατεία και πήγα 2 χρόνιες στο σχολείο που είναι δίπλα στο νοσοκομείο - τότε ήταν προκάτ -
Ο πατερας μου ήταν με μετάθεση στην Κυπαρισσία, υπηρετούσε στην Τροχαία.
Πέρασα τα καλύτερα μου παιδικά χρόνια εκει. Πολλούς φίλους - πολλές βόλτες - μπανια το καλοκαίρι, ήταν τέλεια!!! είχαμε και ενα ωραίο μεγαλο σπίτι με αυλή που κάναμε με τον αδελφό μου παραστασεις καραγκιοζη - με είσοδο μια δραχμή. Ηταν φανταστικά.
Ο χρήστης Maria B. είπε…
το κακό με μας τα παιδιά των "στρατιωτικών" ήταν ότι ήμασταν λίγο τσιγγανοι, μόλις συνηθίζαμε σε μια πόλη τσουπ η καινουργια μετάθεση, άντε πάλι απο την αρχή να προσαρμοστείς.
Το σπίτι ήταν μετα του Χήναρη του γιατρού.
Ο χρήστης ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ είπε…
Να τι παθαίνω με τα ατελείωτα ταξίδια μου! Χάνω σπουδαίες συζητήσεις στη blogoσφαιρα! Λοιπόν γλυκιά μου Αναστασία, χαίρομαι που ανακάλυψες το διαμάντι που λέγεται Τσαμαδού! Και όταν διαβάσεις τον Χορό των μυστικών, δεν θα ξέρεις τι να πρωτογράψεις γι αυτό το αριστούργημα! Βάλε στη λίστα και το "Οι θεοί πέθαναν στην Ρώμη" (λατρεμένο βιβλίο) και θα με θυμηθείς! Πολλα΄φιλιά!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
διαμάντι!οπως ακριβως το λες,Λένα μου :)
(μα και συ...τι να πω!...)
Ο χρήστης EKT είπε…
Εγώ τι να πω; Λενάκο καλώς ήρθες, έστω και για λίγο...
ΕΚΤ Ελένη

Δημοφιλείς αναρτήσεις