Μαρμελάδα ροδάκινο με μανταρίνι Ενκόρ!

Πώς είπατε?

Υπάρχει μανταρίνι το καλοκαίρι?

...ρώτησα όταν τα είδα μπροστά μου...

Κι αν πριν ένα μήνα έβλεπα τέτοια μαρμελάδα, θα απορούσα...

Και όμως...οι βόλτες μου στη λαϊκή μού έμαθαν τα όψιμα μανταρίνια,που λέγονται Ενκόρ και η σοδειά τους αρχίζει Μάρτιο και τελειώνει Ιούνιο.

Κι αν αναρωτηθείτε για ποιο λόγο να φάμε μανταρίνι μέσα στο καλοκαίρι που έχει τόσα άλλα μοναδικά φρούτα...

...θα σας απαντήσω ,πως αυτό είναι ένα αλλιώτικο μανταρίνι...

Έχει τη δροσιά του καλοκαιριού,τη γλύκα του,χωρίς την υπόξινη,χειμωνιάτικη σπιρτόζικη γεύση.

Και είναι τόσο αρωματικό,όσο κανένα χειμωνιάτικο μανταρίνι δεν είναι.

Αν με ρωτήσετε,προτιμώ να τρώω σκέτα τα χειμωνιάτικα μανταρίνια,αλλά να κάνω μαρμελάδες και γλυκά με τα καλοκαιρινά,με την ανεπανάληπτη έντονη μυρωδιά...

Αν βρείτε  Ενκόρ,μην τα προσπεράσετε...δεν είναι ιδιαίτερα εμφανίσιμα,ταπεινά υπάρχουν και περιμένουν στη σκιά  των καλοκαιρινών φρούτων που κατακλύζουν τους πάγκους,αλλά έχουν τη δική τους προσωπικότητα,που την αποκαλύπτουν μόνο σε αυτούς που ξέρουν...

Την πρώτη φορά αγόρασα 4-5 δοκιμαστικά...αυτό ήταν,τις επόμενες έφευγα με τσάντα γεμάτη,να τα προλάβω!

ΥΛΙΚΑ

5 ώριμα ροδάκινα

4 μανταρίνια

ζάχαρη(κατά το βάρος)

χυμό ενός λεμονιού

Πρώτα πλένουμε τα μανταρίνια και τα βάζουμε ολόκληρα σε κατσαρόλα με νερό που βράζει.

Τα αφήνουμε να βράσουν, ώσπου να είναι μαλακά ,όταν τα τρυπάμε με το πηρούνι.

Στραγγίζουμε ,αφήνουμε να κρυώσουν.

Κόβουμε ελάχιστα,στις άκρες και πετάμε τους 2 πόλους,τα κόβουμε στη μέση και αφαιρούμε τα κουκούτσια.

Τα ψιλοκόβουμε ή τα βάζουμε στο μούλτι.

Τα ζυγίζουμε,προσθέτουμε τόση ζάχαρη όση είναι το βάρος τους και τα βάζουμε σε κατσαρόλα.

Καθαρίζουμε τα ροδάκινα,τα ψιλοκόβουμε(ή τα ρίχνουμε το μούλτι αν δεν θέλουμε κομματάκια φρούτου),τα ζυγίζουμε και προσθέτουμε το 1/3 του βάρους τους σε ζάχαρη.

Βάζουμε κι αυτά μέσα στην κατσαρόλα με τα μανταρίνια και αφήνουμε για 2 ώρες τουλάχιστον σκεπασμένα.

Βάζουμε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά,όταν πάρει βράση χαμηλώνουμε σε μέτρια ένταση και αφήνουμε τη μαρμελάδα να δέσει (από 20-30 λ. περίπου θέλει),ανακατεύοντας κατά διαστήματα,με την κατσαρόλα μισοσκεπασμένη.

Όταν είναι έτοιμη η μαρμελάδα,ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού και αποσύρουμε από τη φωτιά.

Βάζουμε σε αποστειρωμένο βάζο,σφραγίζουμε και αφήνουμε ανάποδα να κρυώσει.

Να πω,οτι στο ερώτημα ροδάκινο ή βερίκοκο,απαντούσα πάντα βερίκοκο...βρίσκω το ροδάκινο πολύ φλατ γεύση στη μαρμελάδα,συγκριτικά με το πόσο αρωματικό είναι ωμό...

Όμως το μανταρίνι,κατά ένα θαυμαστό τρόπο,όπως και το πορτοκάλι στο βερίκοκο,σιγοντάρει αναδεικνύοντας τα αρώματα του...

ΥΓ:Ως γενική συμβουλή για τις μαρμελάδες...

Θυμάμαι πάντα τη μαμά μου να καίγεται και να πιτσιλίζεται,αυτή και η κουζίνα, όταν έκανε τη μοναδική εκείνη μαρμελάδα από τα βερίκοκα και τα καϊσια του κήπου μας...παραδόξως δεν το έπαθα ποτέ κι αυτό γιατί εγκαίρως ανακάλυψα ,πως η μαρμελάδα,θέλει πάντα βαθιά μεγάλη κατσαρόλα,ανεξαρτήτως ποσότητας,κι αν ακόμη τα φρούτα δεν είναι πολλά...έτσι ,αν έχετε μεγάλη ποσότητα φρούτων κάντε τη σε 2 δόσεις, για να μην βασανιστείτε,εκτός κι αν διαθέτετε επαγγελματικά σκεύη!