Ταρτάκια τραχανοπιτάκια
Βρήκα μια συνταγή ενδιαφέρουσα γα τραχανοφωλίτσες,έτσι τις ονόμαζε αναγνώστρια του περιοδικού,που μάλιστα βραβεύτηκε για τη συνταγή,σε σχετικό διαγωνισμό.
Όμως,είχα ενστάσεις ως προς διάφορα,όταν αποφάσισα να τη φτιάξω...
Κατ'αρχήν σε κάθε είδους τραχανόπιτα,εκ πείρας κατέληξα πως νοστιμοτερος είναι ο τραχανάς(πάντα ξινός κατά τα γούστα μου και αλευρένιος, όχι σταρένιος),που βράζει σε γάλα αντί νερό.
Έπειτα,τα τυριά πρέπει να είναι οπωσδήποτε ελληνικά...μιλάμε για ένα αγαπημένο ελληνικότατο προϊόν,άρα γιατί να χρησιμοποιήσουμε ρεγκατο,όταν υπάρχει η γραβιέρα...και γιατί μπέικον,όταν έχουμε ωραία παραδοσιακά λουκάνικα με βότανα που σου φέρνουν στο νου μυρωμένο αεράκι καλοκαιρινό, γεμάτο θυμάρι και ρίγανη...
Επίσης,το πάντρεμα της πιπεριάς σε πιάτα με σύνθετες γεύσεις,δε μου φαίνεται καθόλου ταιριαστό...η πιπεριά έχει έντονη γεύση και άρωμα που ισοπεδώνει όλες τις άλλες...άρα στην άκρη εδώ...διαφορετικά,πάει η γεύση του τραχανά...μα έλα όμως που ήθελα κάτι να σπάει το μονότονο λευκό...μμμμ,ιδου.....και στην κορυφή πιπέρι,ροζ πιπέρι!
Όμως,είχα ενστάσεις ως προς διάφορα,όταν αποφάσισα να τη φτιάξω...
Κατ'αρχήν σε κάθε είδους τραχανόπιτα,εκ πείρας κατέληξα πως νοστιμοτερος είναι ο τραχανάς(πάντα ξινός κατά τα γούστα μου και αλευρένιος, όχι σταρένιος),που βράζει σε γάλα αντί νερό.
Έπειτα,τα τυριά πρέπει να είναι οπωσδήποτε ελληνικά...μιλάμε για ένα αγαπημένο ελληνικότατο προϊόν,άρα γιατί να χρησιμοποιήσουμε ρεγκατο,όταν υπάρχει η γραβιέρα...και γιατί μπέικον,όταν έχουμε ωραία παραδοσιακά λουκάνικα με βότανα που σου φέρνουν στο νου μυρωμένο αεράκι καλοκαιρινό, γεμάτο θυμάρι και ρίγανη...
Επίσης,το πάντρεμα της πιπεριάς σε πιάτα με σύνθετες γεύσεις,δε μου φαίνεται καθόλου ταιριαστό...η πιπεριά έχει έντονη γεύση και άρωμα που ισοπεδώνει όλες τις άλλες...άρα στην άκρη εδώ...διαφορετικά,πάει η γεύση του τραχανά...μα έλα όμως που ήθελα κάτι να σπάει το μονότονο λευκό...μμμμ,ιδου.....και στην κορυφή πιπέρι,ροζ πιπέρι!
Και φυσικά το φύλλο,όχι κρούστας....πιτακια είναι... χωριάτικο θα βάλω(αν ξέρουμε να το φτιάχνουμε ακόμη καλύτερα-εγώ πάντως θέλω ακόμη αρκετή προπόνηση στο άθλημα του πλάστη...).
Και τελικά...πίτα και light δεν γίνεται....όχι στη γεύση...τσάμπα ο κόπος αλλιώς...φάτε καλύτερα λίγο ανθότυρο με φρυγανιά,αν επιμένετε πως θα παχύνετε...την πίτα με όλα τα τυριά της,τ'αυγά της και τα αλλαντικά της,αφήστε την για τους τυχερούς,μη ενοχικούς,του σπορ ετούτου...
Και τελικά...πίτα και light δεν γίνεται....όχι στη γεύση...τσάμπα ο κόπος αλλιώς...φάτε καλύτερα λίγο ανθότυρο με φρυγανιά,αν επιμένετε πως θα παχύνετε...την πίτα με όλα τα τυριά της,τ'αυγά της και τα αλλαντικά της,αφήστε την για τους τυχερούς,μη ενοχικούς,του σπορ ετούτου...
That's all...!και πάμε για τη συνταγή τώρα!
ΥΛΙΚΑ
100 γρ. τραχανά ξινό
400 γρ.γάλα φρέσκο πλήρες
1 κ.σούπας βούτυρο
2 αυγά
160 γρ.φέτα τριμμένη
50 γρ. γραβιέρα Κρήτης
2 μέτρια λουκάνικα παραδοσιακά με βότανα(170 γρ.)
(έχετε δοκιμάσει της φαρμας Φωτιάδη από αγριογούρουνο?)
3 χωριάτικα φύλλα
ελαιόλαδο για τα φύλλα
άφθονο λευκό πιπέρι
ροζ πιπέρι σε κόκκους
Βάζουμε το γάλα να πάρει βράση,ρίχνουμε τον τραχανά,χαμηλώνουμε σε μέτρια φωτιά και αφήνουμε το μείγμα να γίνει κρέμα(αν δεν έχει βράσει ο τραχανάς μη φοβάστε,θα ψηθεί στον φούρνο).Αφήνουμε στην άκρη,αφού προσθέσουμε το βούτυρο.
Κόβουμε το λουκάνικο σε φέτες και το ροδίζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι σε λίγο λάδι.
Στραγγίζουμε σε απορροφητικό χαρτί και κόβουμε κάθε φέτα σε μικρότερα κομματάκια.
Ρίχνουμε στο μίγμα του τραχανά το λουνάνικο,τα τυριά και άφθονο πιπέρι λευκό.
Χτυπάμε και προσθετουμε τ'αυγα.
(δοκιμάζουμε για αλάτι πριν ρίξουμε τ'αυγά...εγώ συνήθως δεν βάζω καθόλου)
Λαδώνουμε 9-10 θήκες γι ταρτάκια.
Ανάβουμε τον φούρνο στους 190 β.
Παίρνουμε τα φύλλα και τα κόβουμε σε 3 λωρίδες κατά πλάτος.
Κόβουμε άλλες τρεις λωρίδες οριζόντια ώστε να χωρίσουμε το φύλλο σε τετραγωνάκια
Λαδώνουμε ένα τετράγωνο φύλλο και στρώνουμε στη θήκη.
Από πάνω τοποθετούμε διαγώνια λαδωμένο άλλο ένα φύλλο τετράγωνο. Προσθέτουμε ακόμη ένα φύλλο.
Επαναλαμβάνουμε το ίδιο για κάθε θήκη.
Γεμίζουμε τα ταρτάκια με την κρέμα και διπλώνουμε προς τα μέσα τυχόν φύλλα που περισσεύουν.
Στολίζουμε με ροζ πιπέρι.Περιχύνουμε με λίγο λαδάκι.
Βάζουμε στο φούρνο και ψήνουμε να ροδίσουν καλά.Αν χρειαστεί χαμηλώνουμε τον φούρνο να μην καεί η επιφάνεια τους.
Είτε ζεστά ζεστά,είτε κρύα,είναι μια νοστιμιά!
Σχόλια
και επειδή είμαι δηλωμένη "πιτού" πολύ λαχτάρισα ένα κομματάκι ~ αυτό το κάτω-κάτω νομίζω μου κλείνει το μάτι !! :))
Κι επειδή είμαι πιο ... δηλωμένη πιτού από την Μπέτυ, θα της αφήσω το κάτω κάτω κομμάτι που της κλείνει το μάτι, και θα .... θυσιαστώ για 2-3 άλλα;-)
Φιλάκια, καλό ΣΚ!!
Μπραβοοοοο...εμεινε τιποτα και για μενα??? καλο βραδυ και καλο σ/κ..φιλακια!!!
Το ροζ πιπέρι με ξετρέλανε.
Το λουκάνικο από αγριογούρουνο έχει, ίσως, περισσότερη σάρκα.
Ερώτηση, μπαίνουν 3 φύλλα ανά ταρτάκι; Καλά κατάλαβα;
Το φύλλο τι υφή έχει; Χοντρουλό, μέτριο, ποιάς μάρκας;
Merci cook
Φαίνεται πολύ νόστιμη.
Καλό βράδυ και καλό Σ/Κ !!!!
το φύλλο είναι παραδοσιακό,ετικέτας ΑΒ,είναι λίγο πιο ψιλό απο το παραδοσιακό του Κανακη,νομίζω...και ναι,βάζω ανα 3 φύλλα σε ταψάκι με ταρτιέρες 9-10 εκ. περιπου η μια
@para-kelsoscooks
καλώς μας ήρθατε!
@ratatui
εχω χασει επεισοδια...νομιζα οτι στην una cucina μαγειρεύει μονο ο τζορτζ!
Δίαιτα για μένα δεν σημαίνει απέχω...σημαίνει τρώω απ'όλα αλλά λιγότερο!
Τυχαίνει να είμαι αυτή που έστειλε την συνταγή στο περιοδικό και οι άνθρωποι στην επιτροπή την επέλεξαν δεύτερη.
http://santie-athina.blogspot.com/2010/10/blog-post.html
Επιπλέον να σημειώσω για να μην υπάρχει παρεξήγηση ότι δεν έχω βάλει μπέικον, έχει μόνο φέτα και ανθότυρο ελληνικό και 50γρ. ρεγκάτο που το παίρνει συχνά η μητέρα μου και μ αρέσει να το χρησιμοποιώ πού και πού. Όπως μ αρέσει και η κόκκινη πιπεριά λόγω της γλύκας της!
Επίσης επειδή είμαι από τα Γιάννενα και από μαμά και μπαμπά, έχω μεγαλώσει με πίτες από τις Ηπειρώτισσες γιαγιάδες που ως γνωστόν στην Ήπειρο οι γυναίκες φημίζονται για τις πίτες τους.
Καλό βράδυ
φοβερή συνταγή!
Μεθάυριο θα την φτιάξω.
καλή χρονια κουκίτσα
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
PS. Ευχές και γλυκά παρελήφθησαν και θα απαντήσω αναλόγως!
Καλημέρες πολλές και καλή εβδομάδα.
την τραχανόπιτα την έμαθα όταν έφτασα εδώ στην ωραία Ρούμελη πριν 11 χρόνια.. μέχρι τότε αγνοούσα παντελώς την ιδέα οτι ο τραχανάς από μόνος μπορεί να γίνει το βασικό υλικό σε πίτα... όταν την πρωτοδοκίμασα ενθουσιάστηκα,καθ'ότι πολύ φανατική του τραχανά γενικώς...
@αντζετάκι μου
καλή χρονια!!...χαθηκαμε...
κατ'αρχην συγχαρητήρια αγαπητή Αθηνά και πάντα επιτυχιες στη ζωή σου!επ'ουδενί δε σκέφτηκα οτι το δεύτερο βραβείο αφορούσε τη sugar buzz(ίσως επειδή σε εχω συνδέσει με τις γλυκές γευσεις...)
Χαιρομαι που συμφωνείς πως το μπεικον δε δενει με τιποτα...ομολογω οτι μου φάνηκε εντελώς παράταιρο σε μια τραχανόπιτα(το ανθότυρο το παρέλειψα γιατι δεν είναι ιδιαίτερα του γούστου μου και λόγω του οτι η φέτα δεν ήταν τοσο πικάντικη ώστε να χρειάζεται κάτι πιο ουδέτερο για να ισορροπήσει την αψάδα της)...για το ρεγκάτο παντως επιμενω να το αντικαταστήσεις!...είναι ένα τυρί στην ουσία ανευ ταυτότητας γευστικής...
Θα συμφωνήσω απόλυτα οτι η Ήπειρος κατέχει τα σκήπτρα στις πίτες(μα και η Ρούμελη που ζω τώρα,δεν πάει πίσω)...εχω βρεθεί ουκ ολίγες φορές στην ευχάριστη θέση τού να δοκιμασω και να απολαυσω τα προιόντα της(λόγω καταγωγης του συζυγου),και νομιζω θα συμφωνήσεις πως η επιτυχία τους βασίζεται στις εξαιρετικές πρώτες ύλες...χωριατικο σπιτικό φύλλο,σκληρό κατσικίσιο τυρί,φρέσκα αυγά και γάλα κατευθείαν από την πηγή...ούτε διαφορα τυριά,ουτε αλλαντικά,όύτε εξτρα προσθήκες μπαχαρικών...το τρως και αναστεναζεις...
Είμαι υπέρ των παραδόσεων και προωθώ τα παραδοσιακά αλλά χαίρομαι πολύ όταν νέα παιδιά σαν την Αθηνά πάνε λίγο πιο μπρος τις παραδοσιακές συνταγές, μιας και κάποια άλλα έχουν μείνει μόνο στα χάμπουργερ.
Γιαυτό και πάντα επαινώ τέτοιες πρωτοβουλίες.
Δεν έχει να κάνει με ποιος έστειλε τη συνταγή, αλλά γιατί μια συνταγή απλή που είχε το σκεπτικό να προσφερθεί ως ορεκτικό, άρα θα ήταν κάτι ελαφρύ, να κατακριθεί τόσο πολύ για κάθε υλικό της?
Δεν επρόκειτο για τραχανόπιτα αλλά για μια πιο μοντέρνα εκδοχή, γιατί οι όροι του διαγωνισμού ζητούσαν κάτι πρωτότυπο. Επίσης ο κ.Μαμαλάκης έχει επισημάνει για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό ότι δίνει σημασία στις υγιεινές συνταγές ή τουλάχιστον στις λιγότερο παχυντικές.Σκέφτηκα κι εγώ ότι οι θείες μου την τραχανόπιτα την έφτιαχναν πολλή πλούσια και έφτιαξα κάτι πιο ελαφρύ. Αυτό είναι όλο.
αυτη η συνταγή που ειχα, και δυστυχως δεν εχω τωρα γιατι την πεταξα, αφου την εκανα,ειχε τυπωμενη τη συνταγη σε ενα μικρο βιβλιαρακι,συνοδευε το olive και εγραφε και μπεικον στα υλικα,δε θα ειχα λογο να γραψω το αντιθετο...
περαν αυτου ομως...δε νομιζω πως σχολιασε αρνητικα καποιος τη συνταγη,έτσι δεν ειναι?
αν τα σχολια μου στην αναρτηση σε εκαναν να πιστεψεις αυτο,τοτε το λαθος δικο μου...η συνταγη σου ήταν η αφετηρία για να παντρεψω ιδανικα κατα τα γευστικα μου γουστα πάντα,τον τραχανα,με αρωματικο λουκανικο και ροζ πιπερι...επισης η ιδεα να μπει σε μαφινακια ήταν πρωτότυπη...αλλωστε το εγραψα και στην αρχη της αναρτησης...ήταν ενδιαφερουσα...όμως επειδη έχω δοκιμάσει αυθεντικες πίτες της Ηπειρου,γνωρισω πολύ καλά πως
η νοστιμια όλη βασίζεται στην λιτή μα πλούσια σε λιπαρά παρουσία των πρώτων υλών...