Πώς να εντυπωσιάσουμε (έστω με μια τούρτα σολομού...)

Ομολογώ, έπεσα σε ματαιοδοξία. Αυτή τη φορά ήθελα να τους μπω στο μάτι. Να τις ξεπεράσω σε έμπνευση "τις μαγείρισσες" κι έτσι ολίσθησα στο ατόπημα του εντυπωσιασμού!!

Πλησίαζαν οι μέρες για το καθιερωμένο οικογενειακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Η μητέρα απολάμβανε τον καφέ της, ατενίζοντας ήδη, στη φαντασία της, τον τεσσαρακοστό πρώτο χριστουγεννιάτικο Χρυσό Σκούφο. (Η επιτυχία της επαναλαμβάνεται "ανεβάζοντας" το ίδιο γαστριμαργικό έργο εδώ και δεκαετίες.) Η δε cook, κατέστρωνε τις τελευταίες λεπτομέρειες του στρατηγικού σχεδίου της πολιορκίας και κατάκτησης των ουρανίσκων μας. Στο όλο σκηνικό της γιορτής, θα απόμενα εγώ, μια καταφρονημένη γευσιγνώστης, γραφική, όπως κάθε χρονιά, να σχολιάζω συνταγές για τις οποίες ποτέ δεν κόπιασα!

Επιτέλους! ήθελα κι εγώ να γίνω πρωταγωνίστρια! Ευτυχώς, η τύχη ήταν με το μέρος μου, την στιγμή που ανακάλυψα μια εύκολη, πλην πρωτότυπη, συνταγή επιτυχίας, σε ανύποπτο χρόνο χαλάρωσης(ξεφυλλίζοντας το βήμαgourmet)! Το πρώτο μυστικό της επιτυχίας, λοιπόν, είναι ο άνετος χειρισμός του χρόνου. Σαν μια βεντάλια(ο χρόνος) που "την έχουμε" στο χέρι μας κι απλώς την κουνάμε σποραδικά για να μας εξυπηρετεί, στο βαθμό που εμείς θέλουμε, στις ανάγκες μας.

Τα υλικά που χρειάστηκαν:

400 γρ. περίπου φιλέτο καπνιστού σολομού(ίσως και λιγότερο αλλά ας υπάρχει καλού κακού)

2 κεσεδάκια γιαούρτι στραγγιστό(μην τολμήσετε light)

380 γρ. περίπου μαγιονέζα με μουστάρδα(συνιστώ μόνο Kraft)

χυμό μισού λεμονιού

1 χούφτα μαϊντανό ψιλοκομμένο

12 φέτες ψωμί τοστ, χωρίς κόρα φυσικά

ελιές, κάππαρη ή λεπτοκομμένες ροδέλες λεμονιού(για γαρνίρισμα)

μια μεγάλη πιατέλα

Ο κόπος που καταβλήθηκε:

Τεμαχίστηκε το 1/4 του σολομού σε πολύ μικρά και λεπτά κομμάτια.Ανακατεύτηκε το γιαούρτι με τη μισή μαγιονέζα και ο χυμός λεμονιού(δοκιμάστε λίγο χυμό κι έπειτα αποφασίζετε πόσο "ξινοί" θέλετε να γίνετε)σε μεγάλο μπολ. Προστέθηκαν τα κομματάκια σολομού και ο μαϊντανός κι ανακατεύτηκε καλά το μίγμα.

Στη συνέχεια, τοποθετήθηκαν στην πιατέλα οι πρώτες 4 φέτες τοστ, η μία δίπλα στην άλλη, έτσι ώστε να σχηματίζουν μια τετράγωνη βάση τούρτας. Απλώθηκε μέρος του μίγματος σολομού κι ισιώθηκε με σπάτουλα. Από πάνω τοποθετήθηκαν άλλες 4 φέτες, πάλι μίγμα και τελειώσαμε με άλλη μία στρώση φέτες τοστ.

Αυτή ακριβώς τη στιγμή, με μεγάλο κοφτερό μαχαίρι, τεμαχίστηκε σε μικρότερα καρεδάκια η τούρτα, έτσι ώστε να μπορεί άνετα να σερβιριστεί με σπάτουλα κατόπιν.

Έπειτα, σκεπάστηκε όλη η τούρτα με την υπόλοιπη μαγιονέζα(χωρίς γιαούρτι), ενώ ο υπόλοιπος σολομός(εκτός μίγματος) κόπηκε λεπτά φετάκια και στόλισε όμορφα από πάνω την τούρτα. Σχετικά με την διακόσμησή της, φαντασία έχετε, χρησιμοποιείστε τα υλικά όπως θέλετε. Αρκεί να θυμίζει τούρτα.

Ο θρίαμβος:

Τόσο η συνταγή, όσο και η καλλιτέχνιδα δοξάστηκαν, ακόμη κι από τον πατέρα που, γευστικά, η κρίση του δεν δείχνει ποτέ έλεος στους νεωτερισμούς! Όλοι αναγνώρισαν την επιτυχία της, αλλά επιφυλάχθηκαν, μήπως η λάμψη ήταν απλώς διάττοντος αστέρος!!

κάθε χρόνο διαφορετική διακόσμηση!