ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ

ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ-Γ.Πολυράκης
εκδ.Ψυχογιός
σελ. 443


Αυτό είναι το άμεσως επόμενο μυθιστόρημα του Πολυράκη μετα τους Μακρινούς Ορίζοντες(που για μενα είναι το καλύτερό του,μαζί με το Χορεύοντας στη σιωπή).
Κι αυτό όμως είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο,εχει το στυλ του Πολυράκη,και όποιος τον έχει διαβάσει υποθετω οτι το καταλαβαίνει αυτό που λέω.
Τοποθετείται χρονικά στην εποχή της βασιλείας του Σουλεϊμαν,του επιφανέστερου όλων των σουλτάνων της Οθ. αυτοκρατορίας,και εκτυλίσεται στην Κων/πολη και την Κερκυρα.
Ο Ιωαννης Νοταράς αναγκάζεται να φυγαδευσει το γιό του στην Κερκυρα,προκειμενου να γλιτώσει απο τον Σουλτανο,ο οποίος μια αδυναμία στα αγοράκια την είχε...αποτέλεσμα...ο πατέρας στραγγαλίζεται,η κόρη του Θεοδώρα καταλήγει στο χαρέμι και για τη γυναίκα του,αυτό που φαίνεται να την περιμένει,είναι να βρεθεί στα βάθη του Βοσπορου.
Η Θεοδώρα περνά τα χρόνια της στο χαρέμι με μόνη παρηγοριά την αδελφική(για εκείνη) φιλία που αναπτύσσει μ'έναν ευνούχο τον Αλεχάντρο(ο οποίος είναι κρυφά ερωτευμένος μαζί της).Ο αδελφός της μεγαλώνει στην Κερκυρα εχοντας τη θέση ενός ποπολάρου,με ό,τι αυτό συνεπαγεται για τη ζωή του.Τα χρόνια περνούν,οι ήρωες δοκιμάζονται και το ερώτημα του αναγνώστη είναι αν κάποτε θα καταφέρουν να ξανασυναντηθούν όλοι....το οποίο και δεν προκειται να το πω!
Ο πιο ξεχωριστός χαρακτήρας του βιβλίου είναι ο ευνούχος Αλεχάντρο μέσα από τον οποίο φαίνεται όλη η ευασθησία και ο λυρισμός της γραφής του Πολυράκη,ο τρόπος που προσεγγίζονται οι σκέψεις και και τα συναισθήματα του είναι πολύ ξεχωριστός,ένα κάδρο μυριων αναστεναγμων και ανεκπληρωτων ποθων για τη ζωη...
Όποιος αγαπά τον Πολυράκη είναι σίγουρο οτι θα ευχαριστηθεί κι αυτό το βιβλίο του.Εκτος απο το οτι διαβάζεται ευχαριστα,προσφέρει πολλές πληροφορίες για τη ζωή στο Τοπ Καπί.
Για μενα μαλιστα,θα ελεγα οτι αυτό ήταν που αγαπησα πιο πολύ,τον τρόπο που ο συγγραφέας έστησε όλο αυτό τον κόσμο του παλατιου μπροστα στα ματια μου ...