Η ΣΤΟΑ ΤΩΝ ΑΘΩΩΝ

Μικέλε Τζιούταρι-
Η στοά των αθώων
Εκδ.Διήγηση
σελ.387

Μεταφ. Δημ.Μαμαλούκας

Ο επιθεωρητής Μικέλε Φερράρα,διοικητής της Αμεσης Δράσης της Φλωρεντίας είναι ενας αγαπημένος ήρωας,με τον οποίο συναντηθήκαμε στο προηγούμενο βιβλίο του συγγραφέα, το Σκραμπλ.

Η υπόθεση του βιβλιου εδώ,όπως και στο προηγούμενο,αντλείται από προσωπικά βιώματα του Τζιούταρι,μιας και ο ίδιος,επίσης,βρέθηκε στην ηγεσία της Άμεσης Δράσης της Φλωρεντίας κι εγινε διάσημος στην πατρίδα του εξιχνιάζοντας διάφορες υποθέσεις.

Η ιστορία αρχίζει με την ανακάλυψη του πτώματος μιας κοπελίτσας,μεταξύ 14-16 χρόνων,που αρχικά φαίνεται πως πρόκειται για μια τοξικομανή πόρνη.Ο Φερράρα ωστόσο δεν αρκείται στο προφανές,αρχίζοντας να σκαλίζει τα πενιχρά ευρήματα της υπόθεσης.

Παράλληλα,εξαφανίζεται ο καλύτερός του φίλος,Μάσιμο Βέργκα,βιβλιοπώλης στη Φλωρεντία,με μια κατηγορία να τον βαραίνει,αναστατώνοντας απίστευτα τη ζωή του Φερράρα.

Κι εκεί που μοιάζει να βρίσκεται κάποιος που μπορεί να τον βοηθήσει στην ερευνά του, και είναι η δημοσιογραφος μιας τοπικής εφημερίδας,καταληγει να βρεθεί κι αυτή δολοφονημένη.

Ο παρορμητισμός του Φερράρα τον οδηγεί σε αναγκαστικές διακοπές από την ηγεσία της υπηρεσίας του,αλλά φαίνεται ξεκάθαρα πως μόνο ....διακοπές δεν θα είναι με τόσα που συμβαίνουν γύρω του,καθώς η ιστορία τρέχει...

Χωρίς να έχει καταιγιστική δράση,χωρίς σκηνές βίας και αίματος στην εξέλιξη της υπόθεσης,αλλά με μια μάλλον ευαίσθησία και απλότητα στη γραφή,το βιβλίο διαβάζεται με αμείωτο ενιαφέρον,εστιαζοντας κυρίως στον τρόπο με τον οποίο κινείται η αστυνομία προκειμένου να φτάσει στην εξιχνίαση ενός εγκλήματος.

Παράλληλα ο συγγραφέας,με διάφορα ευρήματα,κατορθώνει να συνδέει μεταξύ τους φαινομενικά διαφορετικούς φόνους.Και δε μπορω,παρά να θαυμάσω κι εγώ,μαζί με τους συναδέλφους του στο βιβλίο,τις διαδρομές του μυαλού του Φερράρα-και μέσα από αυτόν του συγγραφέα-ο οποίος συνθέτοντας ένα δυσκολο σταυρόλεξο δίνει βήμα βήμα,τα κλειδιά για τη λύση του.

Αν κάτι λατρεύω στα αστυνομικά μυθιστορήματα είναι ακριβώς αυτό.....