ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ

Μπροστά τοίχος....όχι όμως αδιαπέραστος....
...ανοίγματα ....σαν τα φτερουγίσματα της ψυχής όταν ελευθερώνεται από τόπο και χρόνο,από λογική και όρια....
....τις στιγμές που το ροζ βαθαίνει σε μαβί...
...το βαρκάκι περιμένει...ίσα που διακρίνεται μέσα στο τρελλό φτερούγισμα της καρδιάς να φύγει ...
...να το πάρω και να προχωρήσω....
...να το αφήσω λικνιστικά να νανουρίζεται δεμένο σε πρέπει και γιατί...
....διλήμματα...
...και το ροζ χάθηκε μαζί με το μαβί...
...η στιγμή πέρασε....
...εγω έμεινα...