Κέικ πορτοκαλένιο με σταφύλι
Στα χρόνια που μαγειρεύω,έχω δοκιμάσει πάμπολλους συνδυασμούς υλικών...από ένα σημείο και έπειτα, συνειδητοποίησα πως ελάχιστα είναι τα έντυπα μαγειρικά περιοδικά που έχουν κάτι νέο να μου πουν,αφού τους πιο πολλούς συνδυασμούς τους έχω δοκιμάσει (στα μπλογκς όμως όλα ειναι αλλιώς!)
Έφτασα μάλιστα στο σημείο να κάνω αυτό που πάντα κατηγορούσα τη μαμά μου,να λέω εκ των προτέρων,αυτο χάλια θα βγει,είναι λάθος η συνταγή,ή να κάνω επίσης κάτι,που έκανε κι εκείνη, εκνευριστικό τότε για μενα,την αρχάρια,να αλλάζω υλικά και αναλογίες.
Από τα περιοδικά που μου κάνουν κλικ, γιατί πάντα έχουν κάτι νέο να πουν,είναι ο Γαστρονόμος, μακράν όλων των άλλων(κάποτε και το Gourmet ήταν ισάξιο).
Οι Γλυκιές Ιστορίες του Παρλιάρου,επίσης, είναι μια απόλαυση να τις ξεφυλλίζεις και να τις δοκιμάζεις μετά στην κουζίνα
Το κέικ σταφύλι είναι από εκεί,και ήταν ένα από τα κέικ που δεν είχα κάνει ποτέ...με σταφύλι...το πόσο χάρηκα όταν βρήκα μια ωραία σουλτανιά δε λέγεται...φοβόμουν, βλέπετε πως θα έπρεπε να περιμένω έως του χρόνου για να το δοκιμάσω!
Εγώ είχα την ιδέα να ρίξω τα σταφύλια από πάνω,μα έλα που αυτά είναι βαριά και έπιασαν πάτο κατευθείαν καθώς φούσκωνε το κέικ....
Γιαυτό εσείς να το κάνετε κατά πως το λέει η συνταγή!
Η γεύση του να σημειώσω είναι εξαιρετική...το σταφύλι κρατά τα αρώματά του και το πορτοκάλι τα τονίζει όμορφα.
Εκ πείρας δηλώνω πως το ξινόγαλα δένει καλύτερα γευστικά στο κέικ, αντί του γάλατος.
Προλαβαίνετε,ακόμη, τρέξτε!
Καλή εβδομάδα:)
(ας ελπίσουμε...)
Έφτασα μάλιστα στο σημείο να κάνω αυτό που πάντα κατηγορούσα τη μαμά μου,να λέω εκ των προτέρων,αυτο χάλια θα βγει,είναι λάθος η συνταγή,ή να κάνω επίσης κάτι,που έκανε κι εκείνη, εκνευριστικό τότε για μενα,την αρχάρια,να αλλάζω υλικά και αναλογίες.
Από τα περιοδικά που μου κάνουν κλικ, γιατί πάντα έχουν κάτι νέο να πουν,είναι ο Γαστρονόμος, μακράν όλων των άλλων(κάποτε και το Gourmet ήταν ισάξιο).
Οι Γλυκιές Ιστορίες του Παρλιάρου,επίσης, είναι μια απόλαυση να τις ξεφυλλίζεις και να τις δοκιμάζεις μετά στην κουζίνα
Το κέικ σταφύλι είναι από εκεί,και ήταν ένα από τα κέικ που δεν είχα κάνει ποτέ...με σταφύλι...το πόσο χάρηκα όταν βρήκα μια ωραία σουλτανιά δε λέγεται...φοβόμουν, βλέπετε πως θα έπρεπε να περιμένω έως του χρόνου για να το δοκιμάσω!
ΥΛΙΚΑ
(συνταγή Γρ.Γαστεράτου,στην οποία άλλαξα τις αναλογίες)
300 γρ. ρόγες από σουλτανιά
350 γρ. ζάχαρη +3 κ.σούπας για το ταψί
250 γρ.βούτυρο αγελάδος,+λίγο ακόμη για το ταψί
5 αυγά
ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι
1 σφηνάκι Grand Marnier(προαιρετικά)
200 γρ. ξινόγαλα(η συνταγή έλεγε γάλα)
100 γρ. φρέσκο χυμό πορτοκαλιού
3 βανίλιες
500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
Στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί το πάτο ενός ταψιού 30-32 εκ.
(Εγώ χρησιμοποίησα ένα ταψί 26 εκ. κι ένα στρογγυλό μικρό μιας χρήσης-όχι μαφινακι-, αυτό με το καπάκι,γιατί έχω πλέον να στέλνω και φαγητό σε πακέτο!)
Βουτυρώνουμε ελαφρά και πασπαλίζουμε τον πάτο με τις κουταλιές ζάχαρη.
Σκορπίζουμε τις ρόγες του σταφυλιού.
Χτυπάμε καλά το βούτυρο με τη ζάχαρη,προσθέτουμε τ'αυγά,και συνεχίζουμε.
Ρίχνουμε το λικέρ,το ξινόγαλα και τον χυμό πορτοκαλιού.
Προσθέτουμε το αλεύρι,ανακατεμένο με τις βανίλιες και το μπέικιν.
Τελευταίο βάζουμε το ξύσμα πορτοκαλιού.
Ρίχνουμε στο ταψί πάνω από τα σταφύλια και ψήνουμε κατά τον κλασσικό τρόπο στους 180 β. να στεγνώσει(1 ώρα περίπου).
Αφήνουμε να κρυώσει αρκετά και αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα.
Εγώ είχα την ιδέα να ρίξω τα σταφύλια από πάνω,μα έλα που αυτά είναι βαριά και έπιασαν πάτο κατευθείαν καθώς φούσκωνε το κέικ....
Γιαυτό εσείς να το κάνετε κατά πως το λέει η συνταγή!
Η γεύση του να σημειώσω είναι εξαιρετική...το σταφύλι κρατά τα αρώματά του και το πορτοκάλι τα τονίζει όμορφα.
Εκ πείρας δηλώνω πως το ξινόγαλα δένει καλύτερα γευστικά στο κέικ, αντί του γάλατος.
Προλαβαίνετε,ακόμη, τρέξτε!
Καλή εβδομάδα:)
(ας ελπίσουμε...)
Σχόλια
Πάντως το κέϊκ με το σταφύλι θα το δοκιμάσω
Καλησπέρες πολλές
ΕΙΜΑΙ Η ΕΦΗ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!
η μικρη λουλου είναι η αγαπημενη μου!
Καλή βδομάδα Αναστασία μου!
Το κέικ με το σταφύλι φαίνεται ενδιαφέρον! Και muffins με σταφύλι σουλτανίνα θα είναι πολύ ωραία. Ίσως να ταίριαζε και λίγο αμυγδαλάκι.
Ωραία ιδέα πάντως, καληνύχτα!
Τέλειο το γλυκό, αρωματικό, θεσπέσιο!
Φιλάκια πολλά
προσεχει η μαμα τους θησαυρους σου?:)
ειχα την τυχη να μεγαλώσω μέσα στα έντυπα,και συνεχίζω να ζω αναμεσα τους λόγω εργασιας του συζυγου...οπότε προσπαθω να μη μου ξεφευγει τιποτα,αν και τελευταια μου φαίνεται πως επαναλαμβανονται...
Κάποτε κι εγώ μάζευα τα πάντα, δεν άφηνα τίποτα να μου ξεφύγει. Τα τελευταία χρόνια όμως, νομίζω κι εγώ, πως απλά επαναλαμβάνονται... Οπότε τα παράτησα...
Το κεκάκι σου πάντως φαίνεται πεντανόστιμο και πολύ πολύ αφράτο!
Καλή εβδομάδα να έχουμε
Το κέηκ απίθανο φαίνεται και αφράτο-αφράτο. Σουλτανί εδώ έχουμε ακόμα μπόλικο, οπότε δρομολογείται!
Οσο για τα έντυπα...σκέφτομαι σοβαρά να τα περικόψω και να κρατήσω αυτά τα δύο που λες και το Olive...αν κάτσω να υπολογίσω πόσα χαλάω..θα ανεβάσω πυρετό.
Καλή εβδομάδα! Φιλιά!