Αθίγγανοι...

"...στον κήπο μου γελούσανε τα ρόδα....κάτω από πέπλους μου έστελναν δροσοχαιρετισμούς...

...και πέρασα...

...οι αμύριστοι στοχαστικοί πανσέδες με κοίταζαν, ασάλευτοι...

Και στάθηκα σ'αυτούς".



(Β.Στάθης "Ρομά")

Οι τσιγγάνοι ξεκίνησαν το ταξίδι τους πριν αιώνες από την Ινδία. Έφυγαν γιατί ανήκαν στην κατώτερη κάστα, να γλιτώσουν...αλλά από τότε ακόμη φεύγουν... Υπάρχουν εκατοντάδες φυλές με διαφορετικά χαρακτηριστικά, άλλες κοινωνικά προσαρμόσιμες, άλλες εντελώς φευγάτες, όπως οι ρομά... που το παλεύουν ακόμη, τι ν'αποφασίσουν δεν ξέρουν. Αγαπούν την άναρχη ζωή τους, μα κι η οργάνωση τους βολεύει για να γίνονται αποδεκτοί και να εξυπηρετούν τις ανθρώπινες ανάγκες τους. Ούτε κι η Πολιτεία αποφασίζει γι'αυτούς, έχει τους δικούς της λόγους ή δεν έχει καθόλου τρόπους(η τέχνη της ανθρωπιάς είναι άγνωστη στους πολιτικούς);

Όταν τους ζήσεις, τους άναρχους, κατανοείς ότι έχουν ένα χαρακτηριστικό που φτάνει για να τους κερδίσεις... αφοσίωση σ'αυτόν που αποφασίζουν να εμπιστευτούν...

Τις παραπάνω φωτογραφίες τις επέλεξα από ένα καταπληκτικό άλμπουμ του Ζήση Καρδιανού.

Ας με συγχωρήσει επίσης κι ο ποιητής που δε γνωρίζω τ'όνομά του να τον μνημονεύσω!