Μαγείρου Εξομολογήσεις Μαγειρικές!!!


Η μάνα μου έκανε όλο σερνικά και παρ’ όλο που επιδίωκε διαρκώς τη γέννηση μιας «δυχατέρας», όπως έλεγαν την κόρη στα χωριά μας, για να έχει μια βοήθεια στο νοικοκυριό κυρίως στην κουζίνα, συνέχιζαν τα αφιλότιμα να βγαίνουν από την κοιλιά της έχοντας μπροστά τους εκείνο το «πραματάκι»!
Και όταν, με πέντε χρόνια καθυστέρηση από την τέταρτη και με πολλά ταξίματα σε εκκλησιές και παρακάλια, έφτασε στην πέμπτη και τελευταία της γκαστριά και ήταν σίγουρη πως έγινε πια το «θαύμα», πάλι εκείνο το «πραματάκι», ανάμεσα στα σκέλια μου τούτη τη φορά, έκανε την εμφάνιση του!
Οπότε η «επιστράτευση» ήρθε σαν αναπόφευκτη κατάληξη των πραγμάτων. Και από πολύ νωρίς ανέλαβα καθήκοντα βοηθού μαγείρου. Με πρώτη αποστολή που θυμάμαι εκείνη της σκουτέλας: μια κούπα δηλαδή με μια σωρωτή κουταλιά της σούπας πάστα ντομάτας την οποία απογιόμιζα με νερό και ανακάτευα με το κουτάλι μέχρι να λιώσει.
Αργότερα πέρασα και σε πιο δύσκολες αποστολές όπως το καθάρισμα της φακής και των φασολιών από τα πετραδάκια. Μου τα έβαζε μέσα σε ένα κόσκινο ή ταψί, σωρουλάκι σε μια άκρη, και έπρεπε να τα σπρώχνω προς την άλλη μεριά λίγα-λίγα και σιγά-σιγά με το χέρι μου, βγάζοντας τα επικίνδυνα χαλικάκια. Εργασία υπεύθυνη για την οποία εγκατέλειψα πολύ νωρίς τις παρασπονδίες και πονηριές αφού το κάθε κροτάλισμα χαλικιού σε δόντια συνδαιτημόνος, συνοδευόταν ακαριαία από τον ήχο της καρπαζιάς στο κεφάλι του οσπριοκαθαριστή!
Εκείνη η αποστολή όμως που με γέμιζε περηφάνια –ιδίως τις Κυριακές που είχαμε κρέας- ήταν η ανάθεση του ανακατέματος μετά το τσιγάρισμα. Και τούτο γιατί ένιωθα ότι με εμπιστευότανε καθόσον αυτή η φάση του μαγειρέματος ήτανε φάση υψηλού κινδύνου –από τις εφορμήσεις των μεγαλύτερων- για τις με ακρίβεια γραμμαρίου υπολογισμένες μικροσκοπικές μερίδες του φαγητού. Γι’ αυτό και μαζί με το ανακάτεμα εκτελούσα και χρέη security: έμπηγα δηλαδή τη φωνή μόλις έβλεπα κάποιον «εχθρό» να προσεγγίζει με δόλιο βλέμμα την κατσαρόλα. Εκ των υστέρων βέβαια κατάλαβα ότι η ανάθεση των καθηκόντων αυτών δεν είχε να κάνει με εμπιστοσύνη αλλά με την εγγενή ανορεξία μου και την έλλειψη ενδιαφέροντος για το αναβράζον περιεχόμενο.
Όχι! Καθάρισμα κρεμμυδιών μετά την πρώτη δακρύβρεκτη «τραγωδία» δεν μου ανέθεσε. Καθάριζα όμως πατάτες πολύ καλά, από ότι μου έλεγε, και μου άρεσε να σπάζω τα μακαρόνια στα τέσσερα, πιάνοντας τα ματσάκια-ματσάκια, για ένα φαγητό ζουμερό που κάναμε το καλοκαίρι με κρεμμυδάκι και φρέσκια ντομάτα
Μου άρεσε επίσης να κόβω χυλοπίτες πάνω στο ξύλινο τραπέζι –στην αρχή που δεν το έφτανα, τις έκοβα πάνω στο σοφρά- όταν τις φτιάχναμε τέτοια εποχή. Ερχότανε με φρέσκο γάλα από το βουνό η θειά μου η Βασίλω και εμείς βάζαμε τα αυγά και το αλεύρι. Μερικές φορές μάλιστα φτιάχναμε και χειροποίητα μακαρόνια. Έγερνε το σοφρά η μάνα μου και έτριβε επιδέξια το ζυμάρι μετατρέποντας το σε κάτι σαν χοντρό νήμα που σωρωνόταν μέσα σε ένα ταψί.
Με τούτα και με τα’ άλλα: αναπόφευκτη μεν η επιστράτευση αλλά αναπόφευκτη και η δική μου εξοικείωση με την κουζίνα! Έμαθα πολλά μυστικά από τη μάνα μου, πολλά παραδοσιακά φαγητά αλλά και κάποιες βασικές αρχές απαραίτητες σε όλες τις συνταγές και τα μαγειρέματα. Όπως είναι το σωστό αλάτισμα και το κατάλληλο τάϊμιγκ του σβησίματος.
Εκείνο όμως που με βάζει σε κάποιες σκέψεις είναι μια ιδιοτροπία που έχω: δεν μαγειρεύω όταν είμαι μόνος μου. Χρειάζομαι τουλάχιστον έναν «πελάτη» για να βάλω μπροστά τη διαδικασία! Και έρχομαι τώρα κάπως αυθαίρετα και γενικεύω το πράγμα και λέω από μέσα μου: μήπως το πρώτο που επιδιώκουμε όσοι ασχολούμαστε με την κουζίνα δεν είναι η παρασκευή φαγητού αλλά η είσπραξη επαίνων;
navarino-s

Σχόλια

Ο χρήστης Ξανθή είπε…
Πολύ ωραίες οι παιδικές σου εμπειρίες μου θύμησες ανάλογες δικές μου!!!
Όσο για το γιατί μαγειρεύουμε ο καθένας έχει κάτι μέσα του που τον ωθεί!!!!
Ο χρήστης spirou είπε…
Τι όμορφες αναμνήσεις, έχω κι εγώ μερικές από το χωριό. Τελικά βγήκε και ένα καλό από τις συνεχείς γέννες αγοριών ε;΄Οταν βλέπω άντρα να μαγειρεύει νιώθω μεγάλη ευτυχία και μεγάλο σεβασμό!
Ο χρήστης mia maria είπε…
Πολύ όμορφες οι αναμνήσεις σου! Εγώ δεν χρειάζομαι άλλον για να μαγειρέψω, ο έπαινος όμως πιστεύω είναι κάτι που ο κάθε μάγειρας θέλει να ακούσει από τους άλλους!
Ο χρήστης navarino-s είπε…
@Ξανθή γειά σου!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αυτό που λες για το κάτι μέσα μας είναι πέρα για πέρα αληθινό και από αυτό πηγάζουν πολλά με κυριώτερο την με θετικά συναισθήματα προσέγγιση της ...κατσαρόλας!
Ο χρήστης navarino-s είπε…
@spirou ΄
γειά και χαρά! Έχουμε καιρό να τα πούμε. Σ' ευχαριστώ για τα τόσο καλά και συγκινητικά σου λόγια!!!
Ο χρήστης navarino-s είπε…
@big mama
γειά σου! σ' ευχαριστώ πολύ. ξέρεις δεν είναι καλό να περιαυτολογούμε για το μεράκι μας εμείς της μαγειρικής αλλά νομίζω ότι αυτό με τον έπαινο έχει να κάνει με την καλλιτεχνική διάσταση των ...κουζινικών επιδόσεων μας!
Ο χρήστης Αγγελικη Ν είπε…
Οι εξομολογήσεις σου έχουν μια ζεστασιά! Έχεις μάθει πολλά μυστικά από τη μάνα σου, που είναι φανερό ότι τα προχώρησες με ευαισθησία, εμπειρίες και πολύ διάβασμα! Έχεις πολλές βασικές αρχές απαραίτητες σε όλες τις συνταγές, τα μαγειρέματα και (καθώς φαίνεται) τα γραψίματα!

Και τώρα στο ερώτημά σου απαντώ με άλλο ερώτημα... Αυτό που επιδιώκουμε, όσοι ασχολούμαστε με την κουζίνα, είναι η είσπραξη επαίνων, ή ο κορεσμός της πείνας μας για επικοινωνία, για αγάπη, για παρέα, για οικογένεια, επιστέφοντας στις συνθήκες που γνωρίσαμε όταν αρχίσαμε να ασχολούμαστε με την κουζίνα?
Ο χρήστης navarino-s είπε…
@Aγγελική Ν
Αφού σ' ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για τα τόσα βελτιωτικά ως προς την αφετηρία που μου ....προσάπτεις, θα πάω αμέσως σε αυτή την καταπληκτική -που δίνει ταυτόχρονα και την απάντηση στο ερώτημα μου- ερώτηση που διατυπώνεις:
"...ή ο κορεσμός της πείνας μας για επικοινωνία, για αγάπη, για παρέα, για οικογένεια, επιστέφοντας στις συνθήκες που γνωρίσαμε όταν αρχίσαμε να ασχολούμαστε με την κουζίνα?"
και την οποία ασμένως προσυπογράφω!
Ο χρήστης betty είπε…
@ Mε συγχωρείς Δημήτρη, ενθουσιάστηκα με την συνταγή , τώρα όμως μην το δεις πάλι φιλοσοφικά γιατί δεν με ξεπλένει ο Δούναβης :) :) :)
Ο χρήστης crispy είπε…
navarino-s καλημέρα. Για να είμαι ειλικρινής , κυνηγώ τους επαίνους κι όταν έρχονται καμαρώνω σα...γύφτικο σκεπάρνι! Αλλά μου αρέσει να μαγειρεύω κυρίως γιατί η όλη διαδικασία λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά , με ηρεμεί. Είμαι η βασίλισσα στο μικρό μου βασίλειο , ο καλλιτέχνης στο εργαστήριό του. Παραξενιά: Την ώρα που μαγειρεύω θέλω να είμαι μόνη μου στην κουζίνα!
Ο χρήστης betty είπε…
Αυτό είναι κάτι που δεν έχει περάσει απ'το μυαλό μου μαγειρέυοντας γιατί το μόνο που σκέφτομαι είναι να είναι νόστιμο το φαγητό και να τους αρέσει. Ο σκοπός είναι να ευχαριστήσεις τους άλλους κι όχι να σου πουν μπραβο. Το μπραβο επιβεβαιώνει ότι ευχαριστήθηκαν, έχει μεγάλη διαφορά από το μπράβο που μπορεί και να μην το ακούσεις.
Ο χρήστης navarino-s είπε…
@betty γειά σου!
Εγώ τώρα πρέπει να σου ζητήσω συγγνώμη για την αυστηρότητα του σχολίου και να σε ευχαριστήσω. Κατάλαβα ότι πρόκειται για απλή απροσεξία που την έχουμε όλοι μας.

Ασφαλώς και η ευχαρίστηση των συνδαιτημόνων είναι το πρώτο πράγμα αλλά και ο έπαινος που εκφράζει αυτή την ευχαρίστηση μας δίνει χαρά για να συνεχίζουμε με μεράκι!
Ο χρήστης navarino-s είπε…
@crispy
Καλημέρα καλή βδομάδα!
Το ....γύφτικο σκεπάρνι μου άρεσε!
Εμένα μου ανάβουνε τα λαμπάκια όταν περιμένοντας κάποιοι που έρχονται πιο νωρίς, σταλίζουν πάνω από το κεφάλι μου και κοιτάνε!!!
'Ενα άλλο άναμα λαμπακίων -όταν σερβίρω μερίδες- προέρχεται από το "εμένα λίγο παρακλώ! πολύ λίγο!" και μετά ρωτάνε αν έχει μείνει καθόλου φαί!!!!!!!!
Ο χρήστης betty είπε…
σιγά μη μου ζητήσεις και συγγνώμη! το μαγαζί μας είναι ό,τι θέλομε το κάνουμε :) :) σήμερα εξομολογείσαι, αυριο μαγειρεύω και μεθάυριο έρχεται η cook και μας τα ψέλνει που το κάναμε θερινό! :)
Ο χρήστης Phivos Nicolaides είπε…
Του Μαγείρου οι Εξομολογήσεις είναι συνήθως βαθυστόμαχες!!!
Ο χρήστης navarino-s είπε…
@betty μου σ' ευχαριστώ πολύ για την τόσο απελευθερωτική και συναδελφική προσέγγιση!
Να είσαι καλά!
Ο χρήστης navarino-s είπε…
@Phivo μου ευφυέστατο το σχόλιο σου!
Ο χρήστης heart n soul είπε…
απόλαυσα τις εξομολογήσεις σα να ταν σελίδα από βιβλίο:) τι ψραίες αναμνήσεις!
εγώ πάλι θέλω να μαι μόνη μου στην κουζίνα όταν μαγειρεύω, αλλά στο τραπέζι θέλω να παθαίνουν όλη την πλάκα τους με το ταλέντο μου:Ρ
Ο χρήστης navarino-s είπε…
@heart n soul

Σε συγχαίρω για την ειλικρίνεια σου στο περί επαίνων!
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

Δημοφιλείς αναρτήσεις