Το Φεγγάρι της συγκομιδής...(harvest moon)

Έτσι ονόμαζαν παλιά οι αγρότες την πανσέληνο που ήταν εγγύτερα στη φθινοπωρινή ισημερία. Σημάδευε τη συλλογή των υπερώριμων φθινοπωρινών καρπών...

Και σήμερα, όμως, συνεχίζει να δίνει το σύνθημα...ήρθε η ώρα, μηνύει στη φύση, στους καρπούς των δέντρων, στους καρπούς των ανθρώπων...έλα, μέστωσες... το σταφύλι στο πατητήρι...γνώριμα πρόσωπα στην αγκαλιά των αγγέλων...

Ωρίμασε ο καρπός του και χρειαζόταν ν΄ αποκοπεί, εάν έμενε λίγο ακόμη πάνω στο αμπέλι θα γινόταν ξινό στη γεύση κι άχρηστο στον αμπελουργό...αυτός γνωρίζει πότε είναι η ώρα...για το κεχριμπαρένιο χρώμα στο κρασί, την πλούσια φρουτένια γεύση του και τον καλό το μούστο.

Πολλοί δρόμοι αυτή την εποχή σημαδεύουν διπλό στόχο...ανατολή και δύση! Από τη μια η ανατολή, από την άλλη η δύση...

Έτσι έγινε και με τον παιδικό μας γνώριμο ,το Γιώργο, στην ίδια γειτονιά μεγαλώσαμε, δύση ξεκίνησε να μετράει τα χιλιόμετρα που οδηγούσαν σπίτι...αλλά, η σελήνη έγνεφε διαφορετικά, κι ο δρόμος...νύχτα τον οδήγησε στην ανατολή της φθινοπωρινής συγκομιδής...στη γειτονιά των αγγέλων...